De route ging over de N56 naar de peninsulakust van de Republiek Ierland. De grens passeerde ik na een grondige inspectie, ondanks de het EU-Schengen verdrag. De Brexit gaat nog problemen opleveren.
Ierland ~ Malin Head
Het schiereiland Inishowen is attractief. Ik reed vandaag de 160km over de bewegwijzerde en schilderachtige route van de Wild Atlantic Way. De start was in Brigdend en ik volgde de kust van Lough Swilly. Ik passeerde Inch Island, het golfterrein van Fahan en het Buncrana-gebied.
Na het Dunree strand en fort ging ik landinwaarts naar Mamore Gap, dat tussen de heuvels van Urris en Raghtin More ligt. Door plaatsjes als Leenan Bay, Dunaff, Head, Tullagh Bay, Clonmany en Ballyliffin, waar ik halt hield bij het golfterrein.
Na de lunch zag ik het eilandje Doagh en kwam in Carndonagh, waar keltische kruisen stonden. Noordwaarts naar Malin Town, langs het Five Fingers strand tot aan Malin Head, het noordelijkste punt van Ierland. Het souvenirwinkeltje was amazing. Daar stapte ik een half uur uit om van het uitzicht te genieten. Het was zacht zonnig weer en uiteraard stond er een stevige wind.
De verdere middag reed ik oostelijke route door het dorp Culdaff met Dunmore Head en de baaien van Tramone en Kinnagoe. Uiteindelijk kwam ik weer in Greencastle waar vissersboten en de autoveerboot lagen. Het eindpunt was langs het Lough Foyle weer Muff.
Het was deze dag veel rijden en afentoe uitstappen, maar erg de moeite waard. Ierland zoals het in mijn verbeelding moet zijn: groen, ruig, stenig, rijk aan schapen en keltische tekenen. Ik dronk een donker bier in een pub, werd aangesproken, maar kon de mensen echt niet verstaan. Holland en Oranje is, is bij de katholieke ieren niet erg populair. Stadhouder Willem III roept nog altijd bittere herinneringen op sinds hij in 1689 land en volk in de greep van de engelse bracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten