Alle literatuur is lovend over de regio Connamara. In de 19e eeuw vertrokken nog duizenden naar Amerika, in deze tijden komen reizigers er graag. Oscar Wilde genoot van de wilde schoonheid. De ierse tradities leven er nog.
Connemara
Op deze frisse, bewolkte zondag maakte ik er een tocht langs bergen, valleien, meertjes en rivieren, door veenland en weiden en vaak met zicht op een rotsige kust.
Ik reed over de N59 naar Clifden, gesitueerd bij de Twelve Bens en getooid met kleurrijke huizen. Het was er erg stil, de meeste inwoners zaten in de kerk, trouwens ook een protestantse. De 11km lange Sky Road bood schitterende uitzichten over de oceaan. Voor de kust eilandjes (Inishbofin, Inishturk). Ook staan er gedenktekens voor Marconi en de eerste landing van een vliegtuig.
Het weer was te slecht om de route Ballyconneely-Roundstone te rijden. Mondoveela wordt in de zomer graag bezocht, maar was nu uitgestorven. Ten zuiden van Clifden is een groot merengebied, maar ik zou er op deze dag depressief van worden.
Galway
Via het schilderachtige plaatsje Cong bij het Lough Corrib kwam ik rond het middaguur in Galway. Normaal is het een levendige universiteitsstad aan de Corrib. Ik kon de escotheo kwijt op de Eyre Square en begon daarna aan een urenlange wandeling door deze boeiend stad met 75.000 inwoners.
Bezienswaardig vond ik de Spanish Arch als overblijfsel van de omwalling, de St.Nicholas Cathedral, Lynch Castle. Bij de Quay's ging ik een pub binnen om me te verwarmen. En dat terwijl het in W.Europa nog boven de 20⁰C was.
Uiteindelijk kwam ik voor de overnachting in badplaats Salthill terecht.
Uiteindelijk kwam ik voor de overnachting in badplaats Salthill terecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten