Terug op het continent. Ik reed over de A16 langs de frans-vlaamse kust naar Duinkerken. In 1974 was het een etappeplaats op de fietstocht met een vriendin naar Bretagne. In 1995 bracht het gezin met twee puberkinderen (16j en 13j) de herfstvakantie door op een bungalowpark. Beide keren was het slecht weer. Nu was het kil, bewolkt en winderig bij 7⁰C.
Ik reed door het landschap, dat in beide wereldoorlogen een slagveld is geweest met honderdduizenden doden, die omkwamen in de vette klei, in loopgraven, in dorpen en steden. De IJzer-rivier is berucht. Veurne was ik ook al eens geweest. Mooie middeleeuwse gebouwen. Ze zullen menigkeer gerestaureerd zijn.
De N35 leidde mij langs Roeselare, Waregem, Oudenaarde, Gerardsbergen, Ninove over trajecten van wielerrondes. Ik had een racefiets bij me, maar kon de verleiding weerstaan om de Muur op te fietsen, waarschijnlijk op te wandelen.
Brussel ~ Grote Markt
Ik wilde wel weer eens een keer naar Brussel. Vele jaren geleden (2008) was ik er voor het laatst geweest. We hebben eens bij Grimbergen gekampeerd en vandaar naar de hoofdstad gefietst. Nu parkeerde ik dichterbij en rond het middaguur begon ik aan de stadstour.
Brussel is een wereldstad, hoofdstad van België, van de Europese Unie en het zou die van een Verenigd Europa kunnen zijn. Een stad met bouwkundige allure, met een veelzijdige horeca en winkelaanbod, maar ook met een ambtenarensfeer. Zakelijk, niet zo charmant als Parijs kan zijn. En wat opvalt: de slechte straten en vervallen huizen. Dat zie je in NL toch niet.
De middag bracht ik hoofdzakelijk binnen door, in boekhandels, warenhuizen en het Museum voor Schone Kunsten. En de Grote Markt, een van de mooiste pleinen die ik gezien heb. Een culturele apotheose van een soloreis van een jaar.
Ik keerde terug bij de escotheo. Morgen ga ik nog naar personen in Breda die ik op de soloreis ontmoet heb. De evaluatie met hen zal ik ook met de lezers delen en dan ga ik woensdag naar huis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten