Op zondag naar Dubrovnik. Met zonnig weer, wellicht te warm. Via Google Earth had ik de eerste verkenningen gedaan en dacht bij Parc Gradac een goed plek te vinden voor de escotheo. Het was maar 12km rijden en ik was er omstreeks 9 uur. Mijn plan slaagde. Goede lokatie aan kleine kade met zwemmogelijkheid in zee. Voor later op de dag.
Dubrovnik ~ Pile Gradska
Ik wandelde en zag al de indrukwekkende muren en torens van de stad. Door de Pile Gradska kwam ik de stad binnen. De eerste groepen verzamelden zich bij de Onofrio-fontein, waaruit bronwater te drinken was. De hoofdstraat is de Stradun, waar al de eerste horeca-gelegenheden werden ingericht. Langs het S.Franciscusklooster. Aan het einde bij het Plein van de Loggia de bezienswaardige Bell Tower, de kathedraal waar de Mis werd opgedragen, het Rectorpaleis en de St.Blasiuskerk. Alleen dichtbijeen en in massieve blokken steen opgebouwd, na de aardbeving van 1667.
De stad heeft een grote geschiedenis, was lang de zelfstandige Republiek Ragusa met een enorme vloot; ze kon zich meten met Venetië. De ligging op een schiereiland is voortreffelijk. Er zijn latere wijken ontstaan, die op de heuvels liggen. Geen makkelijke stad om in te moeten rijden. Voor de kust natuurlijk eilanden, zoals Lokrum, waar heen gekanoed kan worden.
Na het Sponza Palace kwam ik in de haven met het St.Jansfort en de Ploče poort. Het was heerlijk om daar te wandelen en op een overdekt terrasje in de schaduw te genieten van een cappuccino. Ik bleef er wel een uur, ondertussen lezend in de gids om niets te hoeven missen.
Een wandeling over de muren kostte €20,- en zou bijna anderhalf uur moeten duren. Ik zag er van af. Het werd steeds drukker in de stad. Ik koos voor de smalle Prijekostraat met zijn steil oplopende dwarsstraatjes, die erg fotogeniek zijn, zelfs met wasgoedlijnen.
Ik ging naar een rustige uithoek, de Peline tegen de stadsmuur aan, waar twee kerken staan: Sigurata en de Servisch-orthodoxe. Ik staak de Stradun over en rond het hete middaguur "deed" ik nog het ruimere deel met Clarissenklooster, de S.Dominicuskerk, de St.Ignatiuskerk. Niet alleen interessant (voor mij). Er zijn ook galeries met vaak snel prutswerk; beter zijn de antiek-winkeltjes en ik heb wansmakelijker souveniershops gezien.
Ik wil niet zeggen dat ik vluchtte, maar het was een goede keuze om te vertrekken naar mijn kleine oase. Wel nog met zicht op de stad, m.n. de het Fort Lovrijenac en Fort Bokar. Tussen de weekendgangers zwom ik in de Adriatische zee en kon met stoeltje op de kiezels kijken naar de levendigheid om mij heen.
Dubrovnik moet je in je leven gezien hebben. Het is een cultuur-historisch monument en komt voor mij na Venetië en La Valletta (Malta) op de 3e plaats. Grote steden als Rome, Parijs, Londen zijn van een andere categorie.
In de late middag reed ik over de N8 in een file naar Cavtat. Met moeite vond ik een plek op de parkeerplaats aan de haven.
Kathedraal
De stad heeft een grote geschiedenis, was lang de zelfstandige Republiek Ragusa met een enorme vloot; ze kon zich meten met Venetië. De ligging op een schiereiland is voortreffelijk. Er zijn latere wijken ontstaan, die op de heuvels liggen. Geen makkelijke stad om in te moeten rijden. Voor de kust natuurlijk eilanden, zoals Lokrum, waar heen gekanoed kan worden.
Na het Sponza Palace kwam ik in de haven met het St.Jansfort en de Ploče poort. Het was heerlijk om daar te wandelen en op een overdekt terrasje in de schaduw te genieten van een cappuccino. Ik bleef er wel een uur, ondertussen lezend in de gids om niets te hoeven missen.
Hellende straatjes
Een wandeling over de muren kostte €20,- en zou bijna anderhalf uur moeten duren. Ik zag er van af. Het werd steeds drukker in de stad. Ik koos voor de smalle Prijekostraat met zijn steil oplopende dwarsstraatjes, die erg fotogeniek zijn, zelfs met wasgoedlijnen.
Ik ging naar een rustige uithoek, de Peline tegen de stadsmuur aan, waar twee kerken staan: Sigurata en de Servisch-orthodoxe. Ik staak de Stradun over en rond het hete middaguur "deed" ik nog het ruimere deel met Clarissenklooster, de S.Dominicuskerk, de St.Ignatiuskerk. Niet alleen interessant (voor mij). Er zijn ook galeries met vaak snel prutswerk; beter zijn de antiek-winkeltjes en ik heb wansmakelijker souveniershops gezien.
Fort Bokar
Ik wil niet zeggen dat ik vluchtte, maar het was een goede keuze om te vertrekken naar mijn kleine oase. Wel nog met zicht op de stad, m.n. de het Fort Lovrijenac en Fort Bokar. Tussen de weekendgangers zwom ik in de Adriatische zee en kon met stoeltje op de kiezels kijken naar de levendigheid om mij heen.
Dubrovnik moet je in je leven gezien hebben. Het is een cultuur-historisch monument en komt voor mij na Venetië en La Valletta (Malta) op de 3e plaats. Grote steden als Rome, Parijs, Londen zijn van een andere categorie.
In de late middag reed ik over de N8 in een file naar Cavtat. Met moeite vond ik een plek op de parkeerplaats aan de haven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten