Een schitterende dag aan de Kroatische kust. Zomers. De E65 voerde in zuidelijke richting. Aan de landzijde hoog gebergte met zelfs nog kammen en toppen in de sneeuw. Langs het Paklenica Park in het Velebit-massief. De kustvlakte niet erg interessant. De kust zelf is bebost met afentoe kiezelstranden.
Maar de bestemming was vandaag allereerst het kleine eilandje Nin, dat in de kroatische geschiedenis een belangrijke rol heeft gespeeld. Op de weg er heen zag ik het kleinste kerkje dat ik ooit gezien heb. Ik kon de plaats bereiken, want de weggeslagen brug is weer hersteld.
Nin ~ de ligging
Via een oude poort kwam ik het stadje binnen, ging langs winkeltjes en kwam bij de kathedraal dat niet zeer bezienswaardig was. Er zijn zeven koningen gekroond. Wel "om de hoek" het standbeeld van hertog Branimir. En wat verder het standbeeld voor bisschop Gregor Ninski. Buiten het stadje zag ik een mooi zandstrand. Als geheel viel het stadje mij toch wat tegen.
Vijf kilometer verder bij Hotel Pinjia laste ik een pauze in. Voor het eerst sinds lange tijd ging ik zwemmen in het zwembad en de zee. Ik sprak er met gasten die een Kras-reis maakten. Zij prezen het hotel.
Zadar ~ Forum en S.Anastasia
Ik vervolgde naar Zadar, een stad met opmerkelijk cultureel-historisch erfgoed. De ligging is al prachtig. De escotheo kon ik kwijt bij een bastionpark, waarna ik wandelend de oude stad op het schiereiland verkende. Ik ging van plein naar plein met terrasjes, door geplaveide straten met moderne winkels, naar de oude monumenten: de Simeonkerk, het Plein van het Volk met toren, stadhuis en museum, het romeinse forum, waarbij ook de prachtige Anastasiakerk staat, vooral vanwege het interieur. De S.Donatuskerk is concertzaal geworden.
Maar het meest genoot ik van de lange promenade, met aan de overzijde het Dugi Otok (= Lange Eiland). Het bijzondere is het waterorgel dat werkt op de golfslag. Maar de hele omgeving langs de oude stadsmuur is prachtig. Over om de stad is water, zijn waterfronten. Toch zijn er ook nog lelijke gebouwen uit de communistische tijd, die onbegrijpelijk niet zijn afgebroken.
Uren heb ik gewandeld en op het gezelligste terras een visgerecht gegeten -voor het eerst van mijn leven haai- met het lokale bier Karlovac, dat overigens door Heineken is overgenomen.
Ook in de avonduren genoot ik nog van de sfeer in de stad. De mensen hebben donker haar en ogen, maar zijn bijna italiaans levendig. Opnieuw wandelde ik over de promenade met veel jonge mensen. Ik kon er de escotheo parkeren. Ik keek binnen naar Bayern vs Real Madrid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten