maandag 16 april 2018

Dag 167 Ascoli Piceno

Bij het wegrijden uit Pescara zag ik vanmorgen pas dat de stad ook heel aardige moderne architectuur bezit. Van de andere kant is mijn ervaring dat je onmogelijk in één dag alle hoogtepunten kunt zien. Ik wissel steeds liever een rustige rijdag in de natuur of langs de kust af met het intensieve en altijd hektische (vanwege het verkeer in vaak smalle straten) bezoek aan een stad. De racefiets Averso bevalt heel goed; ik kan de escotheo nog verder van het centrum wegzetten.


Abruzzen

De planning was de langste rijdag, nl 248km, want ik wilde persé in Assissi komen. Na de A14 door de kustvlakte koos ik landinwaarts voor de SS80 met uitzicht op de Gran Sasso (2912m) en hield eerst halt bij de Giardino dei Tigli in Teramo in de noordelijke Abruzzen. Het was goed lenteweer. Ik hoefde er alleen maar de S.Berardo en de Sa.Maria delle Grazie te zien. Niet opzienbarend van buiten, maar wel van binnen. Elke kerk heeft weer iets byzonders, zoals heldere fresco's. ook al 700 jaar oud! Op het Lago Torre Bruciata, waar helaas weer auto's geparkeerd stonden, heb ik het middaguur horen klinken door het Angelus. 

Aan Ascoli Piceno kon ik niet voorbij gaan. Ik parkeerde bij Parcheggio Torricella. Het was zo'n interessante stad, dat ik morgen naar Assissi ga, want het traject is nog lang en vermoeiend. De stad ligt strategisch in de Marche tussen Rome en de Adriatische kust. Aan de rivier de Tronto en zijrivier de Castellano. Maar ik moest nadat ik op het schitterende Piazza Arringo was geweest ook de vele andere bezienswaardigheden bekijken. 

De historie op dit plein is nog voelbaar door de aanwezigheid van het Palazzo dell'Arengo waar het stadsbestuur zetelt, het Palazzo Panichi met een prachtige mozaiekvloer, de kathedraal S.Emidio, het bisschoppelijk paleis en de doopkapel S.Giovanni, allen opgetrokken in wit travertijn. Helemaal bekoord werd ik door de twee prachtige fonteinen

Ascoli ~ Piazza del Popolo

De stad telt 27 kerken en enige musea, maar op zo'n mooie dag wil ik vooral van het straatleven en de zon genieten. Door de Via Cino del Duca en langs het imposante Palazzo del Governo kwam ik op het Piazza del Popolo, dat ik na dat van Siena het mooiste vind. Een uitgebalanceerde harmonie, typisch renaissance. Alle zintuigen werden geprikkeld. Er staan o.a. het Palazzo dei Capitani en de S.Francesco. De interieurs en binnenhoven waren een genot om te beleven. De vele uren dat ik op en rond het plein was, veranderde het van kleur. Prachtig!

Ik eindigde de dag in Caffe Meletti, zittend in een interieur in deco-stijl, toonbanken, versierd plafond, spiegels, kroonluchters. Ik had dit graag met een ander willen delen.Ik keerde tegen zessen pas terug bij het camperbusje dat ik verplaatste naar een plein in een nette stadswijk. Ik genoot buiten nog lang van de zon, lezend in het Babyboomboek.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten