maandag 2 april 2018

Dag 154 Paestum

De uurtjes met campergenoten Dirk-Jan en Anne hadden er wel ingehakt. Geslapen als een os en me een paar keer omgedraaid om ca half tien pas de deur open te gooien. Zij zaten op hun stoeltjes buiten nog te ontbijten. We lachten nog na om een paar anekdotes en voorvallen. Het is opmerkelijk dat pechverhalen altijd zo aanslaan. Mensen horen graag dingen die misgegaan zijn ipv mijn verwondering over een kathedraal. De ontmoeting had overeenkomsten met die bij het Valk-restaurant in St.Aygulf. 

In 153 dagen was het pas de 18e directe ontmoeting met anderen. Mijn instelling is een low-budgetreis en ik kan goed sober leven, een beetje selfsupporting. Maar zo’n uitspatting als gisterenavond moet kunnen. Ik was verbaasd dat Dirk-Jan en Anne verder met me wilden reizen. Ik voel er eigenlijk niets voor, maar op een reis van een jaar wilde ik het ervaren. 

Ik ben sinds 1 april vijf maanden onderweg en volgde in grote lijnen de kustlijnen van Frankrijk, Portugal, Spanje, Frankrijk en Italie. Ik heb 11770 km afgelegd,  gemiddeld 77km per dag. De laatste week rijd ik wel het dubbele. De uitgaventeller staat op €2850,-  Ik rijd en kook op gas, de electra haal ik uit de accu van het zonnepaneel, aan eten & drinken geef ik nooit veel meer dan €10,- per dag uit. De entrees en parkeergelden vormen vaak de hoogste uitgaven. En zo’n avondje als gisteren kostte met €65,- 

OK, we reden gezamenlijk over de kustwegen via Sapri, Pisciotta, Acciaroli naar de vlakte aan de Golf van Amalfi. We hielden ergens op een mirador halt om te genieten van het uitzicht en het machtige kustgebergte, dat rijk aan vegetatie is.


We arriveerden in Paestum, het aloude griekse Poseidonia, dat vernietigd is en pas in 1750 weer is opgegraven. We maakten op de zonnige middag gezamenlijk een rondgaan langs de diverse archeologische monumenten:  tempels, allen in Dorische stijl, het Forum met tempel, theater, baden. De Via Sacra werd pas in 1907 blootgelegd. En het Hera-heiligdom pas in 1954.  

We bezochten het museum, waar ik zelf niet zoveel trek in had: delen van borstbeelden, vazen, scherven. Wel een mooie afbeelding van en symposion. We vonden een geschikte camperplaats aan de kust en tot mijn verrassing ging Anne koken; het werd in de vroege avond in de buitenlucht een gezellige maaltijd met veel drank. Dat weer wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten