Napels zien en dan sterven. We zullen het zien. De ligging aan de baai met op de achtergrond de Vesuvius is prachtig. Tegen mijn instelling in ging ik op een weekse dag een grote stad in en bezoeken. Op 17 maart had ik al voor de poorten van Napels gestaan, maar gezien de weersvooruitzichten ervan afgezien. Bijna een maand later was het dan zo ver. Het was lenteachtig weer. De temperatuur zou oplopen tot 22 ⁰C.
Napels ~ view
Ik ging over de E45 de stad in en werd meteen dol van het chaotische verkeer. Door de afschuwelijke buitenwijken Barra en S.Giovanni kon ik het camperbusje kwijt bij de Ponte della Maddalena, hoewel mij parkeren in Napels sterk was afgeraden. Maar ik zag voldoende voorbijgangers in de straat om het te wagen.
Met het fietsje levensgevaarlijk door de straten en over trottoirs. Over pleinen met grote gebouwen. En ik werd meteen geconfronteerd met de lelijke kanten van deze zuidelijke stad: heel vuil, veel vervallen, idioot druk (overal scooters). Maar ook temperament vol, heel kleurrijk. Straatmuziek is er op vele plekken. Alsook: handel in van alles.
Na Rome is er geen stad met zoveel kastelen, kerken en paleizen. Ik had me voorbereid en een keuze gemaakt. Over de Corso Umberto I en het Piazza Bovio met de prachtige Fontano del Nettuno kwam ik op het Piazza Municipio en het Castel Nuovo met vijf imponerende torens van de Anjou-heersers. De hoofdingang is al indrukwekkend. De entree €6,-. In de burcht een buitentrap naar de Zaal van de Baronnen en een ernaast een kapel. Het paleis is een reconstructie van het 16e eeuwse origineel.
Het was al middaguur en ik had pas een hoofdattractie bezocht. Aan de overzijde staan het Teatro S.Carlo en Palazzo Reale dat na een brand herbouwd is. Het paleis met haar enorme facade is gelegen aan het majestueuze Piazza Plebiscito, waar ik op een bankje mijn lunch gebruikte. Aan het plein de S.Francesco di Paolo dat aan het Pantheon doet denken.
Na een wandeling door het Giardini Pubblici aan de haven met uitzicht over de baai en het omliggende gebergte ging ik voor slechts €4,- het Palazzo Reale binnen. Het grote trappenhuis met dubbele trap leidt naar de zalen op de bovenverdieping. De mooiste het hoftheater, de troonzaal, de middenzaal met gobelins en zaal 11 met van Preti de Terugkeer van de Verloren Zoon.
Het was al na 14 uur en ik had behoefte aan buitenlucht, wandelde over de Via Sa. Lucia met de luxueuse hotels, openbare gebouwen en gelijknamige kerk naar het Castel dell'Ovo, dat op een eilandje gelegen moet hebben. De laatste romeinse keizer ging er in ballingschap. De massieve burcht is in 1503 herbouwd. Ik ging er niet binnen, maar wandelde in de Borgo Marinaro, een gezellige horecawijk.
De stad was omstreeks 15 uur wat rustiger. Na het park en de Villa Pignatelli-Acton keerde ik terug in de levendige stad. De wijk Chiaia, het hippe centrum met bars, terrasjes, boetieks, allerlei winkeltjes. Het was er erg druk. Ik moest op adem komen.
En ging met de funiculare omhoog naar het karthuizerklooster S.Martino en het Castel S.Elmo. In het klooster bewonderde ik schilderijen, beeldhouwwerk en andere kunstvoorwerpen; de kloostergang met zijn decoraties was een toetje. Op de rondgang van het kasteel met weergang en schietgaten had ik een uitstekend zicht op stad, baai en omgeving.
Het was al tegen zessen en ik moest mijn camperbusje gaan verplaatsen. Ik wist een camperplek bij het Velodromo.
Ik kocht een arrangementticket voor twee dagen nam de metro van Piazza Nazionale en stapte uit bij de Piazza Municipio, waarna ik aan het avondprogramma in de wijk Spagnoli doorbracht tot het ging schemeren, want in donker Napels wilde ik niet vertoeven. In het halfduister bereikte ik mijn geliefd nachtverblijf. Wat een dag!
Na Rome is er geen stad met zoveel kastelen, kerken en paleizen. Ik had me voorbereid en een keuze gemaakt. Over de Corso Umberto I en het Piazza Bovio met de prachtige Fontano del Nettuno kwam ik op het Piazza Municipio en het Castel Nuovo met vijf imponerende torens van de Anjou-heersers. De hoofdingang is al indrukwekkend. De entree €6,-. In de burcht een buitentrap naar de Zaal van de Baronnen en een ernaast een kapel. Het paleis is een reconstructie van het 16e eeuwse origineel.
Napels ~ Palazzo Reale
Na een wandeling door het Giardini Pubblici aan de haven met uitzicht over de baai en het omliggende gebergte ging ik voor slechts €4,- het Palazzo Reale binnen. Het grote trappenhuis met dubbele trap leidt naar de zalen op de bovenverdieping. De mooiste het hoftheater, de troonzaal, de middenzaal met gobelins en zaal 11 met van Preti de Terugkeer van de Verloren Zoon.
Het was al na 14 uur en ik had behoefte aan buitenlucht, wandelde over de Via Sa. Lucia met de luxueuse hotels, openbare gebouwen en gelijknamige kerk naar het Castel dell'Ovo, dat op een eilandje gelegen moet hebben. De laatste romeinse keizer ging er in ballingschap. De massieve burcht is in 1503 herbouwd. Ik ging er niet binnen, maar wandelde in de Borgo Marinaro, een gezellige horecawijk.
De stad was omstreeks 15 uur wat rustiger. Na het park en de Villa Pignatelli-Acton keerde ik terug in de levendige stad. De wijk Chiaia, het hippe centrum met bars, terrasjes, boetieks, allerlei winkeltjes. Het was er erg druk. Ik moest op adem komen.
Klooster S.Martino en burcht S.Elmo
En ging met de funiculare omhoog naar het karthuizerklooster S.Martino en het Castel S.Elmo. In het klooster bewonderde ik schilderijen, beeldhouwwerk en andere kunstvoorwerpen; de kloostergang met zijn decoraties was een toetje. Op de rondgang van het kasteel met weergang en schietgaten had ik een uitstekend zicht op stad, baai en omgeving.
Het was al tegen zessen en ik moest mijn camperbusje gaan verplaatsen. Ik wist een camperplek bij het Velodromo.
Ik kocht een arrangementticket voor twee dagen nam de metro van Piazza Nazionale en stapte uit bij de Piazza Municipio, waarna ik aan het avondprogramma in de wijk Spagnoli doorbracht tot het ging schemeren, want in donker Napels wilde ik niet vertoeven. In het halfduister bereikte ik mijn geliefd nachtverblijf. Wat een dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten