De mensen die ik op de camperplaats sprak, zeiden dat de Dalmatische kustroute mooi was, hetgeen een bevestiging was, en ik naar Gradac moest gaan. De temperatuur zou onder een blauwe hemel oplopen naar de 30⁰C.
Ik toerde over een uitstekende tolweg, die opnieuw al mijn verwachtingen overtroefde. Geen geluidswallen vol grafitti, geen hinderlijke reclameborden en zelfs geen regiment windmolens of zonnepanelen. Gewoon een pure autoweg die fraai door het landschap slingert. Aan de landszijde grijs gebergte met lage vegetatie. Soms een vlakte of vallei gevuld met stenen. Croatia is steenrijk.
Omiš was ooit een piratennest en is nu een vredig toeristenoord. Wel omringd door middeleeuwse versterkingen. De religieuze gebouwen zijn zoveel minder dan ik in Italië gezien heb, dat ik alleen maar even binnenliep.
Niet veel verder kwam ik in Makarska in een gebied met weelderige vegetatie. Het ligt mooi in een baai en wordt beschermd door een schiereiland. Het is door Turken en Venetianen overheerst. De Ottomanen waren verdraagzaam tegenover andere godsdiensten. Ik hield een uurtje halt op de promenade en langs het strand, dat vooral uit steentjes bestaat.
Na het middaguur arriveerde ik in het aanbevolen Gradac. Een toeristenplaats met veel pensions (apartmani) en hotels. Ik bivakkeerde sinds weken weer eens op een camping om van faciliteiten gebruik te maken. Nadat ik me geinstalleerd had, fietste ik naar de kust en het lange kiezelstrand. In de plaats zelf staan twee grote torens. Verder wordt de kustplaats in beslag genomen door de horeca.
Landschap achter de kust
Ik zwom wat in zee, maar ook in het zwembad van de camping. En 's avonds had ik contact met de buren. En ineens stond daar de duitser Peter, die ik op dag 34 en 35 in Lagos had ontmoet, voor mijn neus. Ik was zonder afscheid van hem weggegaan. Maar daar sprak hij (nog) niet over. Hij kwam ongenodigd met een fles bier aanzetten en begon te orakelen; veel over zijn financiële strapatsen. Uiteindelijk maakte ik er een einde aan door te zeggen dat ik moe was en slaap had. En toen zi hij wel dat ik niet weer ineens moest vertrekken. Ik verontschuldigde me en ging naar het sanitair...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten