Dag 165 Vasto

In serene stilte bij een kapel de nacht doorgebracht. Op de ochtenden van zaterdag en zondag rijd ik het plezierigst. Er is dan nauwelijks verkeer en ik kan genieten van de omgeving. Anders ben ik zeer geconcentreerd als weggebruiker. 

Ik hield even halt in het stadje Castelmauro en bereikte al om 11 uur de Adriatische kust bij Termoli, dat ik van naam kende van de FIAT-fabriek. Over de brede spoorlijnen kwam ik in het historische centrum, dat gesitueerd is op een klein schiereilandje en wordt beschermd door een stadswal die recht de zee induikt. Ik parkeerde bij de Yachting Club. Het was vandaag overwegend zonnig tot 19⁰C.

Symbool van de stad is het Castello Svevo uit 1240, gebouwd in opdracht van Frederik II, die in de hele regio zijn sporen heeft nagelaten. Een tweede belangrijk bouwwerk is de kathedraal uit de twaalfde eeuw.  Tegen twaalven verliet ik de stad.

Eilandje S.Nicola

Over de lange, bijna rechte kustweg zag ik de brede zandstranden. In de verte de Tremitische eilanden, waar ik nog niet van gehoord had. Het zijn vijf eilanden, waarvan er twee bewoond zijn. S.Nicola heeft een burcht en fijn zandstrand. 

Na de lunch in het Parco Communale vervolgde ik 30km tot de kustplaats Vasto, waar ik nog nooit van gehoord had. De escotheo zetten ik beneden neer en ik ging met de racefiets naar het oude centrum dat op een plateau ligt. 

Vasto ~ Castello Caldora

In de stad twee kastelen: het Castello d'Avalos en Castello Caldora. Fotogenieke lokaties. En ik keek in de S.Giuseppe (13e eeuw), maar in 1890 herbouwd. De Sa.Maria Maggiore (11e eeuw) is authentieker. De langste tijd bracht ik door op en rond het Piazza Rossetti. 

De toeristen komen in de zomer voor de marina en het acquaparadijs, maar ik genoot van de relaxte sfeer in het stadje. Lang verbleef ik in een boekhandel van Feltrinelli. Bij de escotheo zette ik stoel en tafeltje buiten en las lang in Vriendschap van Luuc Kooijmans, het laatste boek dat ik van R&Y had meegekregen.