woensdag 4 april 2018

Dag 155 Amalfi

Gisterenavond al aan DJ&A gemeld dat ik verder solo wil reizen. Ze waren ietwat teleurgesteld, maar deze soloreis zit inmiddels in mijn genen. Met anderen moet je constant rekening houden en wat je wil zien en vooral in tempo. Ik irriteer me dan te gauw.

Met de escotheo reed in vanuit het archeologische gebied door de vlakte van de Campania en langs plaatsen als Eboli en Battipaglia naar Salerno, waar zich ook weer het kustgebergte presenteerde.  Kerken, kloosters, kapellen. Het houdt niet op. 

Tegen het middaguur bereikte ik over de SS18 het beroemde Salerno, dat ook alle overheersende machten meemaakte. Het huisvestte twee eeuwen lang een medische hogeschool. Het is een langgerekte kustplaats (135.000 inwoners) met veel hoogbouw. Ik zette mijn vervoermiddel weer eens neer op de parkeerplaats van supermarkt Carrefour en ging fietsend en wandelend verder.

Salerno ~ Duomo S.Matteo

In 1943 was Salerno nog even de hoofdstad van Victor Emmanuel III totdat de geallieerden hem afzetten. De kerkelijke gebouwen prikkelen me niet meer, maar aan de Via Duomo, waar ook het bisschoppelijk paleis staat, ging ik wel de S.Matteo en S.Giorgio binnen. Van de stijlvolle S.Matteo met front met bogen en zijn slanke campanile bewonderde ik de bronzen deuren, de twee kansels, de veertien sarcofagen, het graf van paus Gregorius VII en in de crypte de resten van de apostel. De S.Giorgio heef barokke elementen en fresco's waar ItaliĆ« geen gebrek aan heeft. 


Ik ging de Biblioteca Provinciale binnen om de handschriften en incunabelen te zien. Wat mensen duizend jaar geleden toch presteerden aan kunstzinnigheid! In de hoogte zag ik nog wel resten van een kasteel, maar ook daarvan heb ik er genoeg gezien. Ik had er voor het uitzicht heen kunnen gaan, maar koos voor de mooie promenade Longumare Trieste. Daar gebruikte ik de meegenomen lunch, die steeds gezonder wordt.

Om 14 uur reed ik de stad uit over de SS18 langs de haven en begon aan de imposante slingerweg door het kustgebergte naar de SS163, de Amalfi Drive. Het is mediterraan fraai en de steile kustplaatsjes zijn wonderen. In Erchie ging ik in een pauze een ongekende delicatessewinkel binnen, maar kon me beheersen. 


Amalfi ~ vanuit zee

Door Maiori met het Castello S.Nicola en prachtige hotels arriveerde ik omstreeks half vier in Amalfi. Het is kleiner dan ik dacht, maar wel groots in ligging, historie en bouwwerken. Het staat niet voor niets op de UNESCO-erfgoedlijst. Ik kon mijn escotheo kwijt op de parkeerplaats van een makelaardij. En ging wandelend de stad (5600 inwoners) verkennen tot in de vroege avond. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten