Op deze zondag zou ik de Vesuvius beklimmen. Peter had dat ooit gedaan met een privegids voor fl90,- Dat was ik niet van plan. De wandelroute is verbeterd. Je kunt hem solo lopen, zelfs tot een kilometer onder de top met de auto bereiken. Ik had een rugzak met water en proviand op m'n rug en mijn stevigste schoenen. De gids keurde me goed.
En zo begon ik de wandeling om half elf bij goed weer en temp van 19 ⁰C. Over de Via S.Vito naar de krater. Een zigzagparcours met om me heen louter gesteente in allerlei kleuren. De plantjes en bloemen gaan in mei-juni pas bloeien. Het was druk voor een bergtocht. Mijn conditie kon niet beter, doordat ik elke dag kilometers in steden wandel en heel goed op mijn eten let, voor mijn doen nauwelijks snoep. Een gewicht van 89kg, vijf kilo minder dan in NL.
De Vesuvius ligt geisoleerd in de vlakte van de Campana, heeft een doorsnede van 8km en de hoogte is inmiddels 1281m. De Vesuvius ligt in de caldera van de oudere vulkaan de Monte Somma, hetgeen op onderstaande foto goed te zien is.
De beroemdste eruptie is die van augustus 79, die de hele omgeving trof en plaatsen onder een metershoge laag bedolf. Ongeveer 10.000 mensen moeten het slachtoffer geworden zijn. Plinius de Jongere heeft er een ooggetuigenverslag van gemaakt.
Wat velen niet weten is dat er meer uitbarstingen geweest zijn. In 1631 een even zware als die van 79. Andere jaren: 1794, 1826, 1872, 1906, 1913, 1926, 1929 en voor het laatst in mijn geboortejaar 1944 toen de lava via de zijkant ontsnapte.
Ik kwam op gemak na ruim twee uur boven. Onderweg vaak halthoudend om van het uitzicht te genieten. Ooit zal de Vesuvius weer in hevigheid uitbarsten en hoeveel zullen er dan omkomen. Er zijn plaatsen die zo dichtbij zijn, aan de voet van de vulkaan. Wat zal er van Napels worden?
Het zicht in de krater viel eigenlijk wat tegen: een hoop gruis. Op Lanzerote had ik eerder in de diepte gekeken. Met wat engelsen deelde ik mijn beleving. De terugweg deed een aanslag op mijn benen en voeten. Eenmaal bij de escotheo merkte ik behoorlijk moe te zijn. Ik verplaatste hem naar het plaatsje Portici, dat ik me herinner als toneelstuk in Brussel bij het uitbreken van de Belgische Opstand in 1831.
In de escotheo keek ik naar uitzendingen en herhalingen van grote sportevenementen: de F! van Bahrein, de Marathon van Rotterdam Parijs-Roubaix en wat eredivisiewedstrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten