Het zondagsdoel was Chieti, het romeinse Teate. De stad ligt strategisch op een heuvel tussen de zee en het bergmassief van Majella. Ik parkeerde gratis bij de romeinse tempel. Planologisch een moeilijke stad. Ik kreeg er niet echt kijk op toen ik met mijn racefiets de stad ging verkennen. Ik volg vaak de borden met informatie.
Een centraal plein is het Piazza S.Giustino, waar het kerkvolk uit de gelijknamige kathedraal bijeenkwam en naar restaurants ging. Het was de 27e zondag die ik meemaakte, meestal in een grote stad. Het was wisselend zonnig en bewolkt rond de 18⁰C. Ik vroeg wat de mooiste kerk was aan een groep jongelui, ze moesten lachen, gaven diverse antwoorden en ik koos voor de Sa.Chiara, een heilige naam die in deze regio meer voorkomt.
Chieti ~ Sa.Chiara
In het gebouw hing nog de geur van zwaar wierook. Het is een kerk met de bouw van kloosters uit de Abbruzen. De kerk heeft veel barok stucwerk, een fraai orgel en enige kunstwerken.
Ik wandelde langs paleizen en kerken. De Corso Marrucino met fontein en statige gebouwen was het aantrekkelijkste om te lopen. In het theater werd de opera, de Barbier van Sevilla opgevoerd. Het terras lag in de zon en ik dronk een Montebello en at er wat.
Ik besloot naar Pescara te gaan. Ik kwam er via de E80 aan het begin van de middag binnen. Ik kon de escotheo kwijt bij de McDonalds waar ik meteen wat consumeerde. Ik ben totaal niet culinair ingesteld. Heb even een kookcursus gevolgd, maar vond het sociaal al snel heel veel gebazel over niets. Van nature ben ik sober.
Ik ben voor een gezonde maaltijd met goede porties op het bord. En niet voor een kunstwerkje, waar ik na afloop nog een lege maag van overhoud. De italiaanse keuken bevalt me goed, maar teveel pasta's is voor een diabetes-2 persoon als ik ben ook weer niet goed.
De stad heeft in de 2e WO veel geleden en is een samenvoeging van twee plaatsen. Het heeft geen historisch centrum. Inmiddels wonen er zo'n 130.000 inwoners. Het is de stad van Gabriele d' Annunzio (1863-1938), schrijver-dichter-politicus.
Ik wandelde op gemak over de Lungomare Giacomo, kocht een heerlijk gelato, zat op bankjes naar de passanten te kijken en vond het leven heerlijk. La Fontana Nava di Cascella is wel heel bijzonder. Ik raakte in gesprek met twee jonge mensen die wat engels spraken. Ze hadden kritiek op de EU die Italië het vluchtelingenprobleem laat oplossen. In NL waren ze geweest, eigenlijk in Amsterdam, dat nauwelijks representatief is, en daar waren ze enthousiast over.
Om 17.45 uur was ik terug in de escotheo om de wedstrijd PSV-Ajax te zien....Een vreselijke afgang voor Ajax en PSV terecht kampioen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten