Zicht op schiereiland
Op deze zonnige zondagochtend besloot ik om vanuit Chioggia met de racefiets het schiereiland en de lagune te gaan verkennen. De veerboot bracht me in Pellestrina, niet te verwarren met Palestrina. Het langgerekte eiland is 11km, maar een deel had ik dus al over het water afgelegd.
De aankomst in het haventje was al bijzonder en de plaats wordt gekenmerkt door de felgekleurde gevels van de huizen. Ik bezocht de barokkerk waar een dienst gehouden werd. Fietste verder over het schiereiland dat soms erg smal is en van de zee beschermd wordt door murazzi (= betonnen blokken). Het zicht op de lagune met de eilandjes en in de verte Venetië is wel bijzonder. Maar ik fietste door lelijke bebouwing met een enkele keer een aardig hotel met tuin of parkje.
Al vrij snel kwam ik aan in het noordelijke plaatsje Sa.Maria del Mare, van waar ik de veerboot kon nemen naar het beroemde Lido. Het zal voor mij altijd verbonden zijn met de film Death in Venice van Visconti naar het boek van Thomas Mann. Deze zandbank is ook 12km lang en wat me verwonderde is dat er auto's mogen rijden.
Het was ooit een mondaine badplaats met schitterende hotels, maar is door het toerisme wel aangetast. Ik koos in de zon voor een mooi terras na eerst op de prijzenkaart gekeken te hebben. Ik moest in elk geval het Hôtel de Bains gezien hebben. En waarschijnlijk liep ik over het strand op de plek waar Aschenbach zat te overpeinzen, nar de mooie Tadzio keek en uiteindelijk door een hartstilstand getroffen werd.
Alleen S.Nicola is cultureel nog interessant. Voorts is alles gericht op het strandvermaak. De winkelstraat was druk. Alles is er schrikbarend prijzig. Kijkend naar Venetië zag ik eilandjes met forten en kerken. In de stad ben ik met vriend Jos geweest in december 2013.
Ik at en dronk wat in een parkje en keerde geleidelijk terug. In Chioggia was ik weer omstreeks 15 uur. Met de escotheo reed ik naar Treviso. Het is ook een stad met veel waterwegen. Het grote verschil is wel dat alles betaalbaar is. De beroemde fietsenfabriek Pinarello is er gevestigd. De winkel was zowaar open. Ik nam een heerlijk ijsje. En bekeek de bezienswaardigheden: de sobere kathedraal, de Porta S.Tomasso, het centrale piazza met een van die slanke torens die hier zoveel voorkomen.
Het was een heerlijke zondag. Morgen ben nog in Italia, waar ik sinds 26 februari geweest ben, dus 55 dagen en 4750km.
Al vrij snel kwam ik aan in het noordelijke plaatsje Sa.Maria del Mare, van waar ik de veerboot kon nemen naar het beroemde Lido. Het zal voor mij altijd verbonden zijn met de film Death in Venice van Visconti naar het boek van Thomas Mann. Deze zandbank is ook 12km lang en wat me verwonderde is dat er auto's mogen rijden.
Het was ooit een mondaine badplaats met schitterende hotels, maar is door het toerisme wel aangetast. Ik koos in de zon voor een mooi terras na eerst op de prijzenkaart gekeken te hebben. Ik moest in elk geval het Hôtel de Bains gezien hebben. En waarschijnlijk liep ik over het strand op de plek waar Aschenbach zat te overpeinzen, nar de mooie Tadzio keek en uiteindelijk door een hartstilstand getroffen werd.
Lido ~ Hotel des Bains
Alleen S.Nicola is cultureel nog interessant. Voorts is alles gericht op het strandvermaak. De winkelstraat was druk. Alles is er schrikbarend prijzig. Kijkend naar Venetië zag ik eilandjes met forten en kerken. In de stad ben ik met vriend Jos geweest in december 2013.
Ik at en dronk wat in een parkje en keerde geleidelijk terug. In Chioggia was ik weer omstreeks 15 uur. Met de escotheo reed ik naar Treviso. Het is ook een stad met veel waterwegen. Het grote verschil is wel dat alles betaalbaar is. De beroemde fietsenfabriek Pinarello is er gevestigd. De winkel was zowaar open. Ik nam een heerlijk ijsje. En bekeek de bezienswaardigheden: de sobere kathedraal, de Porta S.Tomasso, het centrale piazza met een van die slanke torens die hier zoveel voorkomen.
Het was een heerlijke zondag. Morgen ben nog in Italia, waar ik sinds 26 februari geweest ben, dus 55 dagen en 4750km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten