Dag 176 Krk

Van de honderden eilanden en eilandjes voor de kust van Croatia moest ik er toch een paar verkennen. Vanuit Bakar reed ik naar Krk. Over een fraaie brug heeft het sinds 1980 een vaste oeververbinding gekregen. Het eiland (410km2) heeft een grillige, lage, vaak weelderige rotskust.; aan de oostkant wit gesteente. 

Er zijn kiezel- en zandstranden; het water is kraakhelder. Het binnenland is soms bergachtig met heuvelruggen en dalen. De plaatsjes zijn juweeltjes door de ligging, de uitstraling en het erfgoed.

Ik toerde rond, maar zelden op m'n gemak, want ik moest overal voor uitkijken; de kronkelige wegen, in de plaatsen de smalle straatjes, het gevaarlijke rijgedrag van anderen (vooral inhaalmanoeuvres op het randje). Ik zette de escotheo weg en ging fietsen, hoewel dat ook niet zonder risico was. 

Ik zag nog resten uit de Romeinse Tijd (wegen, muren, villa's, baden, mozaiekvloeren). Na vele overheersers was het van 1480 tot 1797 in bezit van Venetië. Krk-stad was interessant door zijn bewaarde historie: poorten, Renaissance-gebouwen, de Maria Hemelvaart-kathedraal met bijzondere schilderijen en een fraaie preekstoel, het Frankopan-kasteel. En het heeft het smalste straatje van de wereld. Ook tijdens het verdere fietsen zag ik resten van kastelen en nog geconserveerde kerken St.Apolinair, S.Roch). In vruchtbare delen was wijnbouw, elders graasden schapen. 

Bij Punat was een jachthaven. Ik consumeerde er op een barterras lokaal brood met ham en kaas en de witte wijn. Baska op de zuidpunt was een verrassend plaatsje met een lang zandstrand. 

Het fietsen met de racefiets en op mijn rug de rugzak beviel heel goed. Ik kon het camperbusje laten staan en kwam op lastige plekken. En het was ook nog goed voor de conditie. Vandaag was het daarbij uitstekend weer met ca 24⁰C. Krk was een goede dagbesteding.

Pas aan het einde van de middag kwam ik weer terug op het vasteland.  Voor de avond en nacht vond ik een lokatie in Dramalj, langs de kust.