Na een goed verblijf in Gyzicko vertrok ik om 10 uur over de N59 in zuidwestelijke richting. Het was bewolkt en aan de kille kant. En dat terwijl in NL het prachtig zomers weer is.
Het landschap van Mazurië is bij een lange tocht wat eentonig, maar ik kan me ook goed voorstellen dat vroeger de duitse elite en tegenwoordig landgenoten er een buitenverblijf bezitten. Er is mooie natuur en de prijzen zijn betaalbaar.
Ik kwam bij het uitgaan van kerken in Mrągowo, dat ook aan meren ligt, een kuuroord is en een pretpark heeft. De bouwstijlen zijn heel gevarieerd, van baksteen, maar ook veel van hout, want bos is er in Polen in overvloed.
Ik vervolgde over de goede tweebaans N16 langs agrarische en -bospercelen door dorpen en kleine steden die toch altijd wel weer verrassen door een gebouw, parkje of sportaccommodatie. In het verkeersknooppunt Biskupiec zette ik de escotheo neer op een goed gerenoveerd plein met plantsoen en er omheen keurige huizen. Het valt me op dat polen niet echt een tuincultuur hebben. Het is overwegend gras om de huizen. De vuilcontainers puilen uit.
In Barczewo staat een grote bakstenen kerk. Ik tankte er weer eens gas. Een schatting is dat ik ca €1900,- in 8 maanden aan die brandstof heb uitgegeven, want ik kook en verwarm er ook mee.
Olsztyn ~ Rynek (stadhuis)
Met lichte regen arriveerde ik na 105km in Olsztyn, een stad van 173.000 inwoners, gelegen aan de Lyna en wat meertjes. En bebouwing tussen veel groenvoorzieningen. Het is door de eeuwen heen een duitse/oost-pruisische stad geweest als Allenstein.
Copernicus heeft hier bepaald dat de lente op 21 maart begint. Ik kwam door de Wysoka Brama de oude stad in en bij het Rynek, het voormalige stadhuis. Na de 2e WO is de stad bijna helemaal herbouwd.
Aan de oever staat een bakstenen kasteel met houten vestingwerken uit de 14e eeuw. Daar verrichtte Copernicus zijn metingen. Er is een museum in gehuisvest. In de tuin staat een baba, een beeld van een oude vrouw, dat populair in souvenierwinkels is.
Het was door de regen en de kilte niet aangenaam om er buiten te zijn, hoewel de stad best wel aantrekkelijk is. Niet ver van de S.Jacobskerk kon ik mijn camperbus parkeren. In een nabijgelegen café bekeek ik WK-wedstrijden, de afleiding in deze dagen, want met de gemiddelde pool valt geen woord of zin te wisselen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten