Vanuit Bauska over de binnenweg P94, langs het riviertje de Lielupe en een vruchtbaar gebied kwam ik terecht in Jelgava, een stad van 62.500 inwoners. Het was 30⁰ C bij een NO-wind.
Jelgava
De stad is omgeven door water en heeft nogal eens wateroverlast meegemaakt. In de rivier staat het rood-rose paleis uit de 18e eeuw van Rastrelli. De residentie van de hertogen van Koerland, maar nu een landbouwhogeschool. Ooit heeft de troonpretendent van Frankrijk Lodewijk XVIII er in ballingschap gewoond.
Ook van dezelfde bouwheer zijn de imposante Simeon & Anna-kathedraal. De stad heeft brede straten en wat pleinen en dat komt voor een bezoeker de overzichtelijkheid ten goede. Vaak is de 2e WO de oorzaak van de herinrichting.
Ik vond het, ondanks de warmte, plezierig om in die stad te zijn. Steeds meer heb ik in de Baltische staten een geofictie-beleving (Seppië, Spokanië). Landschappen en steden zijn niet spectaculair, maar aangenaam. In Jelgava kwam ik langs de toren van de Drievuldigheidskerk en twee neoclassicistische gebouwen, de Villa Medema en Villa Petrina. Een museum ging ik bij dit weer niet binnen.
Pas na de lunch reed ik verder over de P98 en A10 naar Tukums in het grensgebied van vlak land en heuvels. Duitsers, Polen en Russen zijn er de baas geweest.
Jűrmala met Aspazijahuis
Via Kemeri, dat een prachtig park heeft, bereikte ik Jűrmala aan de Golf van Riga en temidden van naaldbossen, parken en waterpartijen. Beter had ik niet kunnen kiezen. Een oud-kuuroord met veel nostalgische -vaak houten- gebouwen naast de moderne spa's en hotels. Het stadshart is autovrij en een lust om te wandelen langs terrasjes, restaurants, winkels, galeries. Ik had geparkeerd bij het grote Dzintari-strand waar meer campers stonden.
De hele verdere middag en avond bracht ik op het strand en in de zee door. Het strandleven is mondiaal, overal hetzelfde. Mooie en lelijke lijven, beschaafde en ordinaire types, drukke kinderen, maar vooral dolce farniente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten