Op deze dag reed ik in oostelijke richting over de A1, de hoofdweg van Litouwen door een glooiend landschap met weiden, velden, meren, rivieren en in de nabijheid dorpen waar de eenvoud van afstraalde.
Ik sloeg af naar enige bezienswaardige plaatsen, zoals Raseiniai, dat zoals meer in deze regio zwaar te lijden heeft gehad van gevechten tussen de nazi- en sovjettroepen. Op het hoofdplein staat de Hemelvaartkerk en een beeld van historische betekenis aan Samogitië. Ik heb me zeer verdiept in de geschiedenissen van de baltische staten.
Ik zette de escotheo neer in Siluva, een bedevaartsoord, dat in 1993 door paus Wojtyla is bezocht. Het verhaal van de verschijning doet aan Fatima-Lourdes enz. denken. In de omgeving is Tytuvenai ook al zo'n religieus getinte plaats. Dan kon Seduva met de houten huizen mij meer bekoren.
Via de N144 reed ik weer naar de hoofdweg en passeerde Kedainiai met aan het hoofdplein kleurige gevels van huizen. Het heeft ook een renaissancistisch stadhuis en nog twee synagogen.
Om 17 uur was ik in Kaunas, de tweede stad, vroegere hoofdstad van Litouwen. Ik reed over de brug over de Neris en zag al meteen een camperplaats aan de rivier. Het oude centrum is compact, zodat ik alle bezienswaardigheden wandelend kon bereiken.
Ik zag het kasteel van de Duitse Ridders, althans wat er van over was. De gotische S.Joriskerk die branden en oorlogen heeft overleefd, zelfs opslagloods is geweest. De pastelkleurige Drie-eenheidskerk aan het Raadhuisplein heeft diverse bouwstijlen. Het elegante Oude Stadhuis met hoge toren, die de bijnaam Witte Zwaan heeft, mag er zijn. En weer een kerk is de Petrus & Paulus-kathedraal met een barok interieur, waarvan de beelden en schilderijen imponeerden.
Op weg naar een restaurant zag ik ook de gotische Vytautas-kerk aan de oever van de Memel. Het gebouw heeft van alles meegemaakt. Aan de boulevard ging ik restaurant Pompeja in en gebruikte er een litouwse maaltijd met een Kalnapilis-biertje. En daarna keek ik naar de WK-wedstrijd België-Brazilië (2-1), dat weer eens bewees dat geluk in de sport een beslissende factor kan zijn.
Ik sloeg af naar enige bezienswaardige plaatsen, zoals Raseiniai, dat zoals meer in deze regio zwaar te lijden heeft gehad van gevechten tussen de nazi- en sovjettroepen. Op het hoofdplein staat de Hemelvaartkerk en een beeld van historische betekenis aan Samogitië. Ik heb me zeer verdiept in de geschiedenissen van de baltische staten.
Seduva
Ik zette de escotheo neer in Siluva, een bedevaartsoord, dat in 1993 door paus Wojtyla is bezocht. Het verhaal van de verschijning doet aan Fatima-Lourdes enz. denken. In de omgeving is Tytuvenai ook al zo'n religieus getinte plaats. Dan kon Seduva met de houten huizen mij meer bekoren.
Via de N144 reed ik weer naar de hoofdweg en passeerde Kedainiai met aan het hoofdplein kleurige gevels van huizen. Het heeft ook een renaissancistisch stadhuis en nog twee synagogen.
Om 17 uur was ik in Kaunas, de tweede stad, vroegere hoofdstad van Litouwen. Ik reed over de brug over de Neris en zag al meteen een camperplaats aan de rivier. Het oude centrum is compact, zodat ik alle bezienswaardigheden wandelend kon bereiken.
Kaunas
Ik zag het kasteel van de Duitse Ridders, althans wat er van over was. De gotische S.Joriskerk die branden en oorlogen heeft overleefd, zelfs opslagloods is geweest. De pastelkleurige Drie-eenheidskerk aan het Raadhuisplein heeft diverse bouwstijlen. Het elegante Oude Stadhuis met hoge toren, die de bijnaam Witte Zwaan heeft, mag er zijn. En weer een kerk is de Petrus & Paulus-kathedraal met een barok interieur, waarvan de beelden en schilderijen imponeerden.
Op weg naar een restaurant zag ik ook de gotische Vytautas-kerk aan de oever van de Memel. Het gebouw heeft van alles meegemaakt. Aan de boulevard ging ik restaurant Pompeja in en gebruikte er een litouwse maaltijd met een Kalnapilis-biertje. En daarna keek ik naar de WK-wedstrijd België-Brazilië (2-1), dat weer eens bewees dat geluk in de sport een beslissende factor kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten