Op de camping was al vroeg veel bedrijvigheid, zodat ik op deze warme zaterdag (29 ⁰C) al voor 9 uur op weg ging vanuit Pãrnu over slechte binnenwegen langs dorpen als Valgeranna, Koimä naar de meertjes bij Töihela. Het landschap bood niet veel verrassingen meer. De landelijkheid van de Achterhoek. In de escotheo draai ik meestal CD's met klassieke muziek, zoals vandaag van Jãzep Vitols.
Ik kwam zelfs op boerenwegen terecht, temidden van bossen en waterpartijen, niet ver van de kust. Bij Virtsu verliet ik beroerde wegen het camperbusje. Hier leggen de veerboten aan naar de eilanden. Het was betaalbaar, anders had ik voor het OV gekozen. Het blijft een low-budgetreis.
Een korte reis, waardoor ik dacht: waarom hier geen brug gebouwd? Op het kleine Muhu is niet veel te beleven. Toch bekeek ik de 13e eeuwse St.Catharinakerk en de natuurstenen boerderijen van Koguva.
Over de brug kwam ik op Saaremaa, dat best een groot eiland is. Het is geheel geintegreerd in het fictieve Karstonia. Een agrarisch landschap, met veel klaprozen, akkerplanten, jeneverbesstruiken en heel veel bos. Ik volgde toch maar de hoofdweg en kwam na 163km in de middag te Kuressaare, de hoofdplaats. De ACSI-camping Piibelehe was snel gevonden.
Kuressaare ~ Bisschopsburcht
Het is een plaats van 16.000 inwoners. Ik vond het schilderachtig met de groene koepel van de St.Nicolaas, de Waag met trapgevel en nog wat oude huizen en gebouwen als bezienswaardigheden. Het stadje is ontstaan rond de Bisschopsburcht van duitse ridders. Ik bracht uren door in het stadje en vanwege de warmte in parkjes.
Dit zijn van die plaatsjes waar ik zou kunnen wonen als ik me zou terugtrekken uit de drukke wereld. Alleen hier duren de winters te lang. En ik mis de grote cultuur. In het stadje was 's avonds een spelavond; ik genoot vanaf een terrasje van de meest relaxte vakantiemensen die ik heb waargenomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten