Op de camperplaats ontmoette ik Kara & Nate, amerikanen, die een 100-landentour door de wereld maken. Litouwen was hun 59e. Zij raadden de lokatie aan waar 100.000 diverse kruisen staan.
Ik wilde nog graag 1 of 2 dagen in Vilnius blijven, dat mij erg goed beviel. Komt in de top-10 van mijn soloreis. Van de Mindaugobrug waar de escotheo staat, wandelde ik de stad in met als eerste doel de bezichtiging van de Johanneskerk met zijn imponerende façade en klokkentoren. Het interieur is een beetje nep. Daarna de orthodoxe St.Paraskevakerk.
Vilnius ~ stadszicht
Het zou deze dag een kerkentocht worden, want op mijn weg bezichtigde ik de St.Catharinakerk die rijkelijk versierd is en waar geoefend werd voor een concert en de Dominicaanse kerk met een overdadig interieur, zoals je dat in Oostenrijk ziet. Hoewel de bevolking overwegend rooms-katholiek is, is de onkerkelijkheid ook groot, maar de gebouwen worden in stand gehouden.
Verder kwam ik bij zowel de katholieke als de orthodoxe St.Nicolaaskerk. Ik passeerde diverse musea en kwam na het middaguur in de St.Casimirkerk terecht. Een typische barokke jezuietenkerk.
Ik lunchte bij de Basiliaanse poort, dichtbij de Heilige Geestkerk en St.Theresiakerk. Maar ook bij de Poort van de Dageraad dat een kapel heeft. Vilnius is zo rijk aan bouwkundige bezienswaardigheden. En daarnaast zijn er groenvoorzieningen en brede straten met winkels die niet voor een wereldstad onderdoen.
Het was 's middags het goede weer om een stad te verkennen. Dat werden in hoofdzaak weer kerken: Heilige Moeder Godskerk, de Bernardijnse kerk en als hoogtepunt de St.Annakerk met haar boeiende bakstenen voorgevel.
De rest van de middag wandelde ik door het grote park met de Driekruisenheuvel. Niet de heuvel van Kara & Nate overigens. En rond het avonduur was ik in Uzupis, een stadswijk die door bohemiens e.a. tot een Republiek uitgeroepen was.
Vilnius ~ St.Annakerk
Het was 's middags het goede weer om een stad te verkennen. Dat werden in hoofdzaak weer kerken: Heilige Moeder Godskerk, de Bernardijnse kerk en als hoogtepunt de St.Annakerk met haar boeiende bakstenen voorgevel.
De rest van de middag wandelde ik door het grote park met de Driekruisenheuvel. Niet de heuvel van Kara & Nate overigens. En rond het avonduur was ik in Uzupis, een stadswijk die door bohemiens e.a. tot een Republiek uitgeroepen was.
Uzupis
Deze 'Republiek' is opgericht door kunstenaars en bohemians in 1998, en er zijn er dan ook veel galerieën, leuke restaurantjes en werkplaatsen. Op een muur hing de gehele grondwet met veel rechten en vrijheden. Te begrijpen na zo'n lange bezetting door de Sovjet-Unie. De mensen zijn blij dat ze van dat land verlost zijn.
En ik gebruikte er in een van de vele kleine, maar sfeervolle restaurantjes een europese maaltijd met inheemse rode wijn. Een orkestje speelde wat jankerige muziek, maar dat mocht het genoegen niet verminderen. Ik zat alleen, zoals wel vaker op deze soloreis, maar raakte in gesprek met anderen die dichtbij mij zaten. Wat algemeenheden over hun land en en mijn land en het WK-voetbal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten