vrijdag 27 juli 2018

Nog 95 dagen (270 Pärnu)

Pärnu (vroeger Pernau) is met 50.000 inwoners de vierde stad van Estland. De stad ook van juwelier Gustav Fabergé, schaker Paul Keres, violist David Oistrach en opmerkelijk geen bekende sportsterren. Het was overwegend zonnig bij 26⁰C en noordoostenwind. Die Baltische Landen zijn in de zomer zo gek nog niet.

Pärnu ~ view

Ik kwam vanaf de camping in het Koidulapark. Ik ben gek op parken (en eilanden en fonteinen...), terwijl ik absoluut geen bosliefhebber ben, maar meer van weidse zichten houd, zoals op bergen, bij meren en zeeën. Pärnu is een geliefd vakantieoord, ook bij buitenlanders. 

Maar eerst "deed" ik aan cultuur: de barokke Elizabethkerk in oker en met een kastanjebruine torenspits. Estland is voornamelijk luthers en ik trof het weer met oefeningen op het orgel. Door een rechte straat kwam ik in het centrum met nog middeleeuwse elementen. Straten zijn ook autovrij. Het opmerkelijke Raadhuis is in meerdere bouwstijlen, maar verrukte door het art-nouveau-interieur. 

De St.Catharinakerk is het pronkstuk van de stad. Het heeft groene koepels en ranke spitsen en gietijzeren kruisen en is ook van binnen fraai ingericht. In de omgeving ging ik genieten op een terras. Was het in de provincieplaatsjes nog erg goedkoop, hier waren het Parijs-prijzen.
Pärnu ~ het centrum

Ik wandelde naar de rivier, dat langs de oevers parken en attracties heeft. In de omgeving het Concertgebouw en ik zag op affiches dat er veel feestelijke en culturele evenementen zijn.

Na het middaguur ging ik terug naar de camping, at er heel gezond en ging met badspullen naar het strand, want daar is Pärnu een trekpleister om geworden: er zijn hotels, spa's, restaurant-café's, bars, snoep- en ijstentjes. Kortom: de vakantieconsumptie in optima forma. 


Pärnu ~ strand

Ik voel met altijd wat bekeken: man alleen op het strand. Dus ga ik de zee in met handdoek over de rugtas. Totnogtoe heb ik geen rampjes gehad met diefstal enzo. Op camping raadden ze wel uitdrukkelijk af om wild of illegaal te camperen.

Aan het einde van de middag ging ik terug om de laatste bergrit van de Tour te zien. Roglic was de beste; Dumoulin kon niet beter. 's Avonds ging ik naar een voorstelling in het Koidula-park.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten