Een dag doorbrengen in dit heiligdom was een aparte ervaring. Ik heb al veel archeologische monumenten in Griekenland gezien, maar Delphi heeft een byzondere sfeer.
Delphi
Ooit bepaalden de goden dat Delphi het middelpunt van de Aarde was. Het werd eeuwenlang het heiligdom van Apollo. Ik kwam er binnen door de hoofdingang bij een agora waar religieuze voorwerpen konden worden gekocht. Langs archeologische resten, w.o. de stoa van Athene, de navelsteen, het schathuis van Siphnos kwam ik bij het Bouleuterion. Wat verder de rots van Sybille waar een profetes orakelde.
Ik wandelde over de Gouden Weg naar de Apollotempel waar eens 3000 beelden de weg flankeerden en schatkamers waren. Na de Zuil van Prousias stond ik voor de Apollotempel, die pas in 1892 is blootgelegd. Ik heb op de zitplaatsen van het theater gezeten en gemediteerd over de geschiedenis van de mensheid. In de 70-er jaren heb ik veel gelezen over de Griekse Oudheid en daarna nauwelijks meer.
Ik ben ook nog bij de Athene-tempel geweest met de ronde tholos op de Marmaria en het stadion voor de Pythische Spelen, dat nog zo goed intact is. De atleten wasten zich in de Kastalische Bron; ik zag de nissen waar ze zich omkleedden. Wel in ijskoud water, in de romeinse tijd ook warm water. Er zijn nog altijd resten te zien van baden, kleedkamers, renbaan.
Delphi ~ met ronde tholos
Voor het eerst volgde ik een gids die over de bezienswaardigheden vertelde. Meestal heb ik zelf het nodige voorbereid. Ben ook het museum ingegaan, dat maar liefst dertien zalen heeft. De beelden hebben altijd het meest mijn belangstelling.
Na 15 uur ben ik teruggegaan naar de escotheo en heb daar nog buiten gezeten met een boek over archeologie. En verder werkte ik de blog bij en heb ik tv-programma'sin herhaling gezien. Ik merk wel dat ik NL steeds minder ga missen. Ik ben een wereldreiziger geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten