Hartelijk afscheid genomen van Harry & Janneke, die vijf dagen mijn reisgenoten waren. Beter kon ik me niet wensen. En het was nog doelmatig ook. Zij gingen verder naar Midden-Griekenland, terwijl ik naar het eiland Korfoe wilde.
Na de grensvertraging was ik na 20km over een beroerde weg al in de havenplaats Igoumenitsa. In de 2e WO plat gebombardeerd en daarna opgebouwd, zodat er niet veel historisch te zien was, al heeft de plaats zelf veel groenvoorzieningen. Ik zette de escotheo op een bewaakte parkeerplaats en ging met de racefiets en een volle rugzak naar de veerboot.
Ik koos om half elf voor de Anek Ferry met een enkele reis voor €26,- die me naar Korfoe-stad vervoerde, waar ik na het middaguur aankwam in Neo Limani van de hoofdplaats Kerkyra. De tocht was al heerlijk met zicht op de Ionische Zee en het beboste en bergachtige eiland. De temperatuur zou oplopen tot 26⁰C met wat lichte bewolking en veel zon.
Ik zou wel een week op het eiland kunnen blijven, maar moest keuzes maken en daarbij moest het te doen zijn met een racefiets. Kerkyra charmeerde me al meteen door de diverse bouwstijlen, meest venetiaans, want het was vier eeuwen in bezit van Venetië. Maar ook de fransen en engelsen hebben er hun stempel gedrukt. En sinds decennia de toeristen...
De meeste aandacht trok de Agios Spyridon, met zijn slanke toren en rode koepel. In de kerk staat de zilveren kist met zijn gemummificeerde lichaam. Buiten kwam ik op de Espanade, een combinatie van plein en park met fontein, waar het heerlijk toeven was. Eromheen liggen monumentale gebouwen, zoals het Paleis van St.Michael & St.Joris, gebouw van maltees kalksteen, dat meerdere functies heeft gekregen. Maar musea bezoek ik nog maar selectief. Ik kan de collecties ook via internet op mijn gemak bekijken.
Er staan ook nogal wat monumenten voor belangrijke persoonlijkheden. Maar de Liston met zijn elegante rij café's imponeerde het meest. Ik zag de Oude Vesting op een rots, en fietste daarna door de stad naar het sierlijke plein Dimarcheiou waar het statige stadhuis staat en er naast de katholieke Agios Iakovos.
Aan de oude stadsgrens bereikte ik de Nieuwe Vesting, ook een venetiaans bouwwerk. In de slotgracht was een markt. Ik keerde terug naar het centrum, de Mitropoli, een grieks-orthodoxe kerk, waar de byzantijnse keizerin Theodora ligt opgebaard.
Aan het einde van de middag kwam ik bij de Villa Mon Repos in een parkachtige omgeving met een de Tempel van Artemis en een kerkruine. Zo wil je wonen als je tot de elite behoort.
Ik moest op zoek naar een overnachtings-accommodatie, liefst low-budget, een goed bed en sanitair en meer niet. In Vatos vond ik een studio in Villa Myrto met een zwembad, waar ik na mijn installatie nog een uur genoot. Ik at in een pizzeria en trok me terug in de studio. Voor het eerst sliep ik niet in mijn escotheo...
Ik zou wel een week op het eiland kunnen blijven, maar moest keuzes maken en daarbij moest het te doen zijn met een racefiets. Kerkyra charmeerde me al meteen door de diverse bouwstijlen, meest venetiaans, want het was vier eeuwen in bezit van Venetië. Maar ook de fransen en engelsen hebben er hun stempel gedrukt. En sinds decennia de toeristen...
De meeste aandacht trok de Agios Spyridon, met zijn slanke toren en rode koepel. In de kerk staat de zilveren kist met zijn gemummificeerde lichaam. Buiten kwam ik op de Espanade, een combinatie van plein en park met fontein, waar het heerlijk toeven was. Eromheen liggen monumentale gebouwen, zoals het Paleis van St.Michael & St.Joris, gebouw van maltees kalksteen, dat meerdere functies heeft gekregen. Maar musea bezoek ik nog maar selectief. Ik kan de collecties ook via internet op mijn gemak bekijken.
Kerkyra
Er staan ook nogal wat monumenten voor belangrijke persoonlijkheden. Maar de Liston met zijn elegante rij café's imponeerde het meest. Ik zag de Oude Vesting op een rots, en fietste daarna door de stad naar het sierlijke plein Dimarcheiou waar het statige stadhuis staat en er naast de katholieke Agios Iakovos.
Aan de oude stadsgrens bereikte ik de Nieuwe Vesting, ook een venetiaans bouwwerk. In de slotgracht was een markt. Ik keerde terug naar het centrum, de Mitropoli, een grieks-orthodoxe kerk, waar de byzantijnse keizerin Theodora ligt opgebaard.
Aan het einde van de middag kwam ik bij de Villa Mon Repos in een parkachtige omgeving met een de Tempel van Artemis en een kerkruine. Zo wil je wonen als je tot de elite behoort.
Ik moest op zoek naar een overnachtings-accommodatie, liefst low-budget, een goed bed en sanitair en meer niet. In Vatos vond ik een studio in Villa Myrto met een zwembad, waar ik na mijn installatie nog een uur genoot. Ik at in een pizzeria en trok me terug in de studio. Voor het eerst sliep ik niet in mijn escotheo...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten