Met de escotheo op de parkeerplaats van Igoumenitsa was gelukkig niets vervelends gebeurd. Ik kon dus verder. Het weer was goed, zij het in NL beter en zomers.
Ik reed naar Ioannina, de hoofdstad van de Epirus-streek. In de ottomaanse tijd beroemd om de producten van de handwerkslieden. Ik had naar het historische eilandje Nisi kunnen gaan waar Ali Pasha is doodgeschoten, maar dat zou te veel hebben opgehouden. Reizen is keuzes maken.
Interessanter is Dodoni, de vroegere orakelstad, dat 22 km ten westen van Ioannina ligt in een groene vallei op de helling van de Tamaros. Ik heb op de bankjes van het amfitheater gezeten en me proberen in te denken wat er 3000 jaar geleden beleefd is. De plaats heeft meer archeologische resten.
Ik keerde terug om naar Parga te kunnen gaan door een glooiend landschap. Het heeft nog een venetiaans fort, waar ik overigens niet meer geimponeerd door raak. Ik besloot om weer eens om bij de late lunch een visje te eten in een restaurant. Low-budget prima, maar er moet ook genoten kunnen worden.
37km zuidelijker kwam ik bij het necromanteion (=dodenorakel) van Ephyras, waar de toegang tot de Hades was. Heerlijk die mythologie. Ik houd van fictie. Kassopi ligt op een hooggelegen plateau, dus voor de escotheo een calvarie-tocht die niet gedaan moet worden.
Eerst kwam ik nog door bergachtig terrein in Nikopoli. Hier werd in 31 vC de Slag van Actium gestreden, die zo beslissend was in de romeinse burgeroorlog.
De eindbestemming werd Preveza, alleen al door haar ligging aan een baai en omgeven door bergen, heel aantrekkelijk. De verdere omgeving is vlak land, zoals Filipiada. Er stromen rivieren door het landschap. Het is een pittoreske havenplaats met oude gebouwen en in de nabijheid enige stranden. Aan de Doumi vond ik een goede overnachtingsplaats.
Preveza ~ view
Geen opmerkingen:
Een reactie posten