Met H&J besprak ik het vervolg en we wilden in elk geval de hoofdstad Tirana bezoeken, ook al waren de weersvooruitzichten matig. Deze dag zou het bij een temperatuur van 27⁰C veel regenen. Voor het eerst sinds 44 dagen (Zuid-Italië).
We reden gezamenlijk na 10 uur over een redelijke hoofdweg, door een licht-glooiend gebied tussen kust en gebergte. Lehzë is een middelgrote plaats, waar we koffie dronken. We bezochten de tombe van de nationale held Skanderbeg. Hij bracht de Turkse opmars tot staan. Daarna reden we door het nationale park Mali y Djatit. Ruig, met steile rotsen, ravijnen, beken, weelderige vegetatie.
We reden Tirana binnen en door onze voorbereiding en konden gemakkelijk in het centrum op het Skanderbegplein parkeren voor weinig. Het plein is volledig in sovjetstijl aangelegd. Prominent aanwezig is het ruiterstandbeeld van de Grote Held. Om het imposante plein staan het Nationaal Historisch Museum, de Opera, de Nationale Bank en de Et'hem Bei-moskee.
We gingen gratis de Et’hem Bei-Moskee binnen. De bouw van het gebedshuis werd begonnen door de zoon van de stichter van Tirana in 1789. Pas in 1821 werd de bouw door zijn kleinzoon voortgezet en voltooid. De moskee telt 15 zuilen en 14 bogen. Er zijn prachtige stillevens in frescostijl te vinden en ook de hoekige minaret is zeer bijzonder.
Het belangrijkste museum in Tirana is het Nationaal Historisch Museum, -ook gratis- dat een indruk geeft van het Albanese leven in vroegere tijden. In het museum heeft iedere zaal een eigen thema over de bijdrage aan het bestaan van Albanië.
Het was plezierig dat Janneke zich erg geinteresseerd toonde. Harry had meer oog voor bizarre details. De oudere mensen vond ik norser. En waren eenvoudig en armoedig gekleed. De meeste winkels waren ook eenvoudig.
We wandelden nog wat verder naar een piramide en de voormalige residentie van de dictator Enver Hoxha uit de communistische periode. Niet veel byzonders overigens. Daarna kwamen we in het grote stadspark Madh Kodrat y Liqenit. Tirana was een aparte belevenis.
Camping Kashar
We reden 15km westelijker naar de camping Kashar dat mooi gelegen is aan een meertje en waar redelijke voorzieningen waren. Harry bereidde een uitstekende maaltijd. Beiden vertelden over persoonlijke aangelegenheden. Ze komen uit Breda en ik beloofde hen aan het einde van mijn reis op te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten