Kaap Tainero/Taenaron
Ik wilde vanmorgen het zuidelijkste puntje van het schiereiland in elk geval gezien hebben. Het ligt in het zuiden van de Peloponnesos, met de Laconische Golf in het oosten en de Golf van Messenië in het westen. De kaap ontleent zijn naam aan de mythische held en zoon van Zeus Taenarus.
Ik reed de oostelijke kustweg, waar het gebergte vaak steil in de zee afloopt en er maar weinig plaatsen zijn: Kokkala, Flomarchori met z'n mooie kerkje en kiezelstrand, Kotronas, waarna er tijdenlang geen dorpje meer te bekennen was.
Eindelijk in Skoutari in een groene, stenige omgeving en tegen de hellingen gebouwd. Een lokatie van bosbranden. Bij de S.Barbara aan het zandstrand en water pauzeerde ik een tijd. De temp was opgelopen naar 26⁰C.
Uiteindelijk bereikte ik weer de hoofdweg en na het franse kasteel Passava en Mavrovouni -een plaats voor droomhuis gezocht- kwam ik in het fraai gelegen en toeristische Gythion aan. Onderweg zag ik hopen afval en bijenkorven. De plaats is de toegangspoort tot Mani, dat ik nou juist verliet. Ooit was het de marineplaats van Sparta. Er rest nog een romeins theater. In die tijd was het bekend om haar purper.
Ik vond een campingplek en fietste naar het centrum de Plateia Mavromichali met aan de kade de herenhuizen. Ik zag in de baai het intrigerende eilandje Marathonisi, waar Paris en de ontvoerde Helena de eerste nacht doorbrachten. Ik bezocht in de stad het museum dat in een fort van de clan Grigorakis is gevestigd.
Ik at opnieuw in een goedkoop maar goed restaurantje het gerecht Spetzofai met een sprankelende witte streekwijn. En als nagerecht een kaasplankje. Ik bezichtigde het eilandje en de toren Tzannatakis. Op de camping was niet veel te beleven en kon ik nog lang buiten lezen in Vriendschap.
Ik reed de oostelijke kustweg, waar het gebergte vaak steil in de zee afloopt en er maar weinig plaatsen zijn: Kokkala, Flomarchori met z'n mooie kerkje en kiezelstrand, Kotronas, waarna er tijdenlang geen dorpje meer te bekennen was.
Eindelijk in Skoutari in een groene, stenige omgeving en tegen de hellingen gebouwd. Een lokatie van bosbranden. Bij de S.Barbara aan het zandstrand en water pauzeerde ik een tijd. De temp was opgelopen naar 26⁰C.
Uiteindelijk bereikte ik weer de hoofdweg en na het franse kasteel Passava en Mavrovouni -een plaats voor droomhuis gezocht- kwam ik in het fraai gelegen en toeristische Gythion aan. Onderweg zag ik hopen afval en bijenkorven. De plaats is de toegangspoort tot Mani, dat ik nou juist verliet. Ooit was het de marineplaats van Sparta. Er rest nog een romeins theater. In die tijd was het bekend om haar purper.
Gythion
Ik vond een campingplek en fietste naar het centrum de Plateia Mavromichali met aan de kade de herenhuizen. Ik zag in de baai het intrigerende eilandje Marathonisi, waar Paris en de ontvoerde Helena de eerste nacht doorbrachten. Ik bezocht in de stad het museum dat in een fort van de clan Grigorakis is gevestigd.
Ik at opnieuw in een goedkoop maar goed restaurantje het gerecht Spetzofai met een sprankelende witte streekwijn. En als nagerecht een kaasplankje. Ik bezichtigde het eilandje en de toren Tzannatakis. Op de camping was niet veel te beleven en kon ik nog lang buiten lezen in Vriendschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten