Op de autocamp van Ulcinj sprak ik met een nederlands echtpaar over het vervolg van ons beider reis. Ook zij gingen naar Albanië en we kwamen uit veiligheidsredenen overeen om bij elkaar te blijven.
We wilden ook niet te lang rijden, want het zou een bloedhete dag worden, met rond het middaguur temperatuur van boven de 30⁰C. Bij de grens was het weer een heel gedoe met de controle van het paspoort, de formulieren en het voertuig. We wachtten op elkaar.
We reden naar het Meer van Shkodër. Het is met een oppervlakte van minstens 368 km² het grootste meer op de Balkan. De waterstand en daarmee de oppervlakte van het meer variëren overigens sterk: in dooitijd kan het meer groeien tot 540 km².
Het meer is genoemd naar de Albanese stad Shkodër, die overigens niet direct aan de oever ligt. Het Albanese deel van het meer, dat circa een derde van de totale oppervlakte beslaat, ligt in het gelijknamige district.
Het meer wordt gevoed door de rivier de Morača en door onderaardse bronnen, waarvan sommige tientallen meters diep zijn. De rest van het meer bereikt een diepte van hoogstens 9 meter.
Voor albanese begrippen heeft de stad best wat bezienswaardigheden, maar ik ben inmiddels grondig verwend. Ik neem meer de sfeer in me op, kijk naar de mensen en laat de gebouwen aan me voorbij gaan. Wel zag ik voor het eerst op deze reis enkele moskeeën.
Met Harry & Janneke kwam ik op de autocamp aan. Beperkte faciliteiten, maar ik kon in elk geval douchen. Een wasje draaien was er niet bij. Het was zo heet dat ik naar het meer ging en er in verfriste. En op het terras bijkwam met een drankje.
Ik kookte nog wel in de kokende escotheo en ging tot laat in de avond buiten zitten met laptop en boek. Me goed voorbereiden op het reisvervolg. H&J kwamen even langs, maar voelden gelukkig mijn situatie aan. Ze gingen in de stad wat eten.
Skhoder ~ orthodoxe kerk
Voor albanese begrippen heeft de stad best wat bezienswaardigheden, maar ik ben inmiddels grondig verwend. Ik neem meer de sfeer in me op, kijk naar de mensen en laat de gebouwen aan me voorbij gaan. Wel zag ik voor het eerst op deze reis enkele moskeeën.
Met Harry & Janneke kwam ik op de autocamp aan. Beperkte faciliteiten, maar ik kon in elk geval douchen. Een wasje draaien was er niet bij. Het was zo heet dat ik naar het meer ging en er in verfriste. En op het terras bijkwam met een drankje.
Ik kookte nog wel in de kokende escotheo en ging tot laat in de avond buiten zitten met laptop en boek. Me goed voorbereiden op het reisvervolg. H&J kwamen even langs, maar voelden gelukkig mijn situatie aan. Ze gingen in de stad wat eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten