Een dagje over het schiereiland Mani, dat lang christelijk bleef, terwijl de rest van Griekenland door het Ottomaanse Rijk bezet was. Hier begon in de 19e eeuw ook de opstand tegen de turken.
Het weer is de laatste weken voortreffelijk. Nog niet te warm en droog. Erg lang rijden wilde ik niet en dus werden het veel tussenstops. Ik hield de kustvlakte aan, maar steeds was het Taygetos in zicht. Op veel plaatsen is het kalkstenen gebergte dichtbegroeid met pijnbomen en varens.
Oytilo
De eerste stop was in het fotogenieke Agios Nikolaos met een mooie haven, waar voorts kerkjes en woontorens domineren, zoals de hele dag het geval zou zijn. Langada ligt meer landinwaarts. En dan naar het befaamde Oitylo, de oude hoofdstad van Mani, in een omgeving van cipressen en gaarden, waar de chique huizen nog van getuigen. Het ligt fraai aan de Limeni-baai, dicht bij het Kelefá-kasteel en een klooster bij Neo-Oitylo. Ik bracht er een dik uur door in zomerkleding (T-shirt, korte broek) en rustte wat uit op een bankje.
Bij Areopoli kwam ik Mani-binnen in. De stad van de Mavromichalis-clan had hier haar bolwerk. In de oude stadswijk staan de kerken Taxiarchon met klokkentoren en reliëfs, en de Agios Ioannis met zijn fresco's en familiekapel. De clans vochten bloedwraken uit en verenigden zich wel tegen de turken.
Bij Pyrgos Dirou ging ik het grottenstelsel binnen. Een zo'n attractie wil ik op de hele reis wel meemaken. De laatste keer was op Mallorca in de 70's. In de zomer is het er superdruk, maar nu kon ik meteen mee. Een belevenis die boottocht op een ondergrondse rivier door de Glyfada-grot.
In Charouda stopte ik om de fraaiste kerk van de regio te zien. De beschaduwde kuststrook van 17km telt nog byzantijnse kerken uit de 10e-14e eeuw en de ruines van maniotische torens. In S.Gimignano had ik ze al eens gezien. In Vamvaka hield ik een late lunchstop bij de Agios Theodorus, mijn naamgenoot, waar ik wel wat voor om wilde rijden.
Vatheia
Maar ook in Gardenitsa en Stavri staan nog mooie kerkjes. Als ik op de fiets was geweest, was ik er wel binnen gegaan. Na Gerolimenas arriveerde ik in Vatheia, het meest bizarre van alle dorpen met uitzicht op zee, de Kaap Tainaro en de vele bruine torenhuizen.
Ik gokte er op om op een verdekte plek de rest van de middag-avond-nacht door te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten