Dag 092 Villareal

Met weemoedige gevoelens verliet ik Valencia, waar ik nog dagen door had kunnen brengen, maar de drang tot verder reizen was sterker. Ondanks de navigatie kostte het moeite om de metropool uit te komen. Richting golfterrein Escorpion redde me. 

Ongeveer 30km ten noorden van Valencia staat het kartuizerklooster Porta Coeli temidden van pijnboombossen. Het is een groot complex, waarvan de gotische delen het interessantste zijn. Ik zag kunstwerken van de valenciaanse schilderschool. En natuurlijk genoot ik weer van de kloostergang om de binnentuin.

Door de Serra Calderona met z'n ruines reed ik over slingerweggetjes naar de Mirador Garbi waar ik van het uitzicht en de koffie genoot. Via de A23 keerde ik terug naar de kust en het aloude Sagunt, waar de romeinen en Hannibal al kwamen. De stadsmuren met kantelen staan op een bergrug nog overeind. Op pleintjes zijn nog meer resten van verdedigingswerken te zien. Maar het romeinse theater is weer in ere hersteld. In de stad zijn nog bezienswaardig de kerken S.Salvador en Sa.Maria met gotische gevels en barokke interieurstukken. Zo'n plaats is gewoon een verrassing en doorbreekt elke planning. Pas na 15 uur kwam ik weer bij mijn camperbusje. 

Sagunto ~ ligging

Over de snelweg passeerde ik La Vall d'Uixo waar ook wel iets te zien zou zijn, maar mijn doel werd Villarreal, dat ik alleen ken van de spaanse voetbalcompetitie, de sinaasappelverwerking en de keramiek-industrie Het telt 50.000 inwoners, maar speelt toch al jaren in de Primera Division. Ik parkeerde bij het eigentijdse universiteitscomplex in een vriendelijke omgeving. Bij 16⁰C bezocht ik nog net op tijd de Basilica de S.Pascual, dat niet zo bijzonder is, op een marmeren graftombe na. Aan de Plaza Mayor met haar adellijke huizen was het goed toeven.