Een gedenkwaardige dag. In de vroege 70's bracht ik drie kerstvakanties door in toeristenoorden van de Costa del Sol: Fuengirola (70/71), Benalmadena (71/72) en Torremolinos (73/74). Naar Fuengirola was mijn eerste vliegreis met Malaga als vliegveld. We verbleven in een van de vijf Aloha's van twaalf etages, direct aan de Paseo Maritimo. Ik wilde dat vandaag weer eens zien. Het was toen vele dagen slecht weer en op deze dag was het wisselend bewolkt en zonnig bij 17⁰C. Ik wandelde naar het Castillo Sohail, zoals we toen ook enige keren deden, over de boulevard en door de achterliggende parkjes. Ik herkende wel wat, o.a. het visrestaurant waar ik het slechtste kerstdiner ooit had.
Mijas
Met de bus gingen we toen naar het bergdorpje Mijas, dat nog even toeristisch en aantrekkelijk is. Ik was er rond het middaguur en genoot van de charme in de kleurige straatjes met hun vele winkeltjes. En van het uitzicht richting kust.
Terug naar de kust, heel gerust... Naar Benalmadena waar ik 47 jaar geleden -mijn hemel waar blijft de tijd- met twee vriendinnen een teleurstellende week beleefde. Het zusje van mijn vriendin was kennelijk meegestuurd om mijn sexuele voornemens te verijdelen. We hadden een onderkomen in een achterafstraatje. Ik herkende alleen nog een aardig pleintje en een deel van het strand.
De beste kerstvakantie was nog die in Torremolinos. Eigenlijk omdat we een auto huurden en dagelijks trips in de omgeving maakten. Nog ergens met pech kwamen te staan.
Torremolinos
De hele kust is op het toerisme ingesteld en ingericht. De bebouwing is enorm toegenomen; de recreatieve voorzieningen fors uitgebreid. Ik kijk er niet op neer, want er zijn slechtere toeristische lokaties. Het oogt veelal verzorgd. Er zijn golfbanen, parken, palmen-avenues, wandelboulevards die het geheel aantrekkelijk maken. Maar meer dan een week zou ik er niet willen doorbrengen. Het eerste wat verveeld zijn de winkelstraatjes. En vervolgens de overheersende hoogbouw.
Ik koos als eindbestemming van deze dag voor de relatief goedkope camping van Torremolinos, waar de pensionados-landgenoten in de meerderheid waren. Een praatje is gauw gemaakt. Ik doe dat graag. De avond bracht ik na de eigen maaltijd door met televisiekijken en mijn 8e boek: Je ziet me nooit meer terug van Sonja Barend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten