Wat een heerlijke temperatuur: tot 22⁰C. Ik vertrok na wat boodschappen gedaan te hebben vanaf de parkeerplaats van Carrefour de stad in. Alicante maakt met haar witte huizen en platte daken in compacte blokken een vrolijke en harmonieuze indruk. Toch zijn er ook torenflats en lelijke gebouwen, maar de fraai beplante boulevards, plantsoenen en parken maken veel goed.
Gisterenvond had ik doorgebracht bij het gezellige Plaza Seneca. Het eerste grote plein vanmorgen was het Plaza de los Luceros met een mooi monument en fontein, maar wel omringd door hoogbouw. Enige straten verder trad ik de S.Nicolas de Bari binnen, een van de weinige kerken die aan deze heilige gewijd is. Het is gebouwd in de strenge Herrerastijl, maar waarvan het interieur door haar rijke inrichting toch verraste.
Ik reed langs het prachtige barokke portaal van de basiliek Sa.Maria. Barok is vaak overdadig en bij deze Maria-kerk in hoge mate door de zuilen, pilasters, fioelen, putti, beelden en ornamenten. Het strakke gebouw en de massieve torens vormen een eenvoudig contrast.
Alicante ~ view
Maar het ging mij deze dag om een hernieuwd bezoek aan het Castillo Santa Barbara, waar ik met de lift naar omhoog ging. In 1970 was dat nog een ware sensatie. Alle overheersers hebben de burcht bewoond. Het uitzicht was prachtig: naar zee, de stad, de arena en de vesting S.Fernan. Ik heb er uren wandelend in de zon doorgebracht en er in het restaurant een voor mijn doen uitgebreide lunch genoten. Ik ben altijd alert op kwaliteit-prijs verhoudingen bij het uit-eten-gaan.
Over de Avenida de Villajoyosa fietste ik naar badplaats S.Juan. In 1970 liep ik dat vaak nog in de late avond terug naar het flatje. Op de Cabo de l'Horta rustte ik geruime tijd uit. Het zag er allemaal verzorgder uit dan 47 jaar geleden. De stranden zijn er nog altijd super. Er gingen nog mensen de zee in.
Esplanada
Terug in de stad wilde ik nog een keer over de Esplanada de España wandelen; na de Promenade des Anglais in Nice voor mij het mooiste. Ook de havenkant is aantrekkelijk. Ik bezocht nog even het Volvo Oceanrace museum.
Nostalgische gevoelens overvielen me. Ik was toen 25 jaar en ging van school veranderen, van Amsterdam-West naar Amsterdam-Buitenveldert, waar ik vijf prima jaren zou beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten