Het zag er goed uit voor een dagtocht door het achterland van Valencia. Ik reed over de A3 door glooiend terrein, ook wel de huerta genoemd. Het dorp Manises is bekend om haar faience-industrie. Chiva wordt beheerst door de ruines van een moorse vesting en heeft kerken met beeldhouwwerk van de broers Vergara. Het aardige Buñol ligt in een vruchtbaar dal met grotten en watervallen en is vermaard om haar warme bronnen en La Tomatina, het tomatenfeest in augustus. Ik reed door Algemesi verder.
Buñol ~ La Tomatina
Ik had een eerste stop in het schilderachtige Alcira, dat klein is maar bezienswaardig om haar stadhuis en parochiekerk met barokke facade. Om het pleintje waar ik de cappuccino gebruikte stonden adellijke huizen.
Het was een lange rit, maar de moeite waard en ik kwam aan het begin van de middag al weer op mijn favoriete stek aan het strand. Daar maakte ik nog een wandeling, alvorens de zonnige stad in te gaan.
De wijk Russafa is groots, haar pleinen verrukkeluk. Valencia bekoort op vele manieren. De atmosfeer is relaxt. Smullen in Dulce de Leche. Drinken bij Cafe Mercedes Jazz. Eten bij Slaughterhouse. Wandelen door Jardi d'Ayora. Alles lijkt ingesteld op genieten. En dat deed ik ook. Wie weet wanneer ik er weer kom.
Plaza del Ayuntament
De wijk Russafa is groots, haar pleinen verrukkeluk. Valencia bekoort op vele manieren. De atmosfeer is relaxt. Smullen in Dulce de Leche. Drinken bij Cafe Mercedes Jazz. Eten bij Slaughterhouse. Wandelen door Jardi d'Ayora. Alles lijkt ingesteld op genieten. En dat deed ik ook. Wie weet wanneer ik er weer kom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten