In zo'n stille omgeving heb ik de avonden en nacht nog niet doorgebracht. Ik hoorde 's avonds alleen de golfslag van de MZ en 's nachts heb ik oordoppen in, maar ik hoor dan altijd wel verkeer. De avond heb ik gebridget op BBO en dat kaartspel heb ik al maanden niet meer beoefend. Het vulde in het verleden twee van mijn avonden.
Vanmorgen stond ik voor een dilemma: het binnenland ingaan of de kust volgen. Eigenlijk had ik wel genoeg van de dorre regio waarin ik sinds vrijdag vertoef. De Cabo de Gata is woenstijnachtig. De omgeving heeft wel mooie stranden, zoals Playa de Monsul en Playa de los Muertos, witte dorpjes en zoutmeren waar flamingo's zich ophouden.
De Oostkust bij Amatista
Toen ik door S.José reed en in het park de bizarre rotsformaties zag, wist ik het: de kustweg volgen. Eigenlijk maakt het schiereiland hier de hoek van 90 graden naar het noorden, wendt het zich af van Afrika. Het was niet alles meer zo kaal. Er was wat vegetatie op de hellingen, ik reed langs mediterrane bomen, overbrugde stroompjes en zag de verlaten stranden aan de vele cala's. Op deze Blue Monday was elke depressie mij vreemd.
Op de AL4200 na de sterrencamping Los Escullos stapte ik uit bij de Mirador de la Amatista, weliswaar in een droge bruine rotsige omgeving, maar met het beloofde fraaie uitzicht onder de bewolkte hemel. En vuurtorens trekken mij altijd wel. Deze stond op een kaap.
De plaatsjes die ik verder passeerde waren niet zo bijzonder, al genoot ik van de eeuwig groene bomen die het verfraaien. Bij Las Negras kon de weg de kust niet meer volgen. Ineens doemde een autosloopbedrijf op langs de AL3106 bij Campohermoso. Ik reed de parkeerplaats op en vroeg de monteur met behulp van spaans woordenboekje of hij een vervangend voorstuk had voor mijn camperbusje. Na wat zoeken lukte dat en werd de schade verholpen. Tegelijk ververste ik na 5900 km olie en vulde mijn watertank. De all-in-prijs was "voor-oorlogs" €55,-
Ik vervolgde over de N341 naar de kust, de urbanisatie Carboneras bij het gerenoveerde Castillo de S.Andres. Een prima lokatie voor een late lunch in de escotheo met zicht op kiezelstrand en zee.
's Middags reed ik bij 16⁰C dicht langs de kust over de slingerende AL5107 noordelijker. Ik nam een kijkje op camping Sopalmo, die goed bezet was, maar ging toch verder tot in Mojacar waarvan het oude deel schitterend in het wit op een heuvel ligt. Ik ging door een oude poort in de stadsmuur het stadje binnen en werd er door gecharmeerd. Ik wilde niet verder, want hierna zou ik Andalusië al verlaten....
Ik vervolgde over de N341 naar de kust, de urbanisatie Carboneras bij het gerenoveerde Castillo de S.Andres. Een prima lokatie voor een late lunch in de escotheo met zicht op kiezelstrand en zee.
's Middags reed ik bij 16⁰C dicht langs de kust over de slingerende AL5107 noordelijker. Ik nam een kijkje op camping Sopalmo, die goed bezet was, maar ging toch verder tot in Mojacar waarvan het oude deel schitterend in het wit op een heuvel ligt. Ik ging door een oude poort in de stadsmuur het stadje binnen en werd er door gecharmeerd. Ik wilde niet verder, want hierna zou ik Andalusië al verlaten....
Mojacar
Na Arcos de la Frontera waar ik op 29 december was, het mooiste stadje dat ik -Sevilla, Granada, Malaga zijn hors categorie- bezocht heb. Het nieuwe deel grenzend aan een strand staat vol appartementen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten