Dag 242 Augustow

Er zijn dagen dat ik geen zin heb om te gaan rijden. Daarbij stond ik voor de keuze in welke richting? Naar het dictatoriaal geregeerde Wit-Rusland in elk geval niet. Naar Kaliningrad in de russische enclave aan de Oostzee. Door de WK-beelden kreeg ik er een goede indruk van. In elk geval vertrok ik pas om half elf door de regio Podlaskie. Prachtige natuurgebieden.

Over de E67 door een glooiend bosrijk gebied, maar ook zag ik in de velden bunkers, want in deze regio is door de eeuwen heen vreselijk gevochten. Bevolkingsgroepen verbannen en uitgemoord. 

Mijn eerste stop was bij het orthodoxe klooster van Suprasl.  Daarna via een binnenweg door armelijke dorpen naar het Biebrzanski-natuurpark. In de omgeving een grote kerk en aan bebouwing veel houten huizen. In houd niet zo van bossen, dus maakte ik er maar een korte wandeling.

Op mijn verdere reis viel het me opnieuw op hoeveel meren Polen heeft, zoals bij Stare Tajno en Barszce, waar het trouwens zonnig en zomers was. Ik zag er kanovaarders, surfers en zeilers. Daarna kwam ik weer op de A61, een tweebaansweg met scheuren en kuilen. Maar ik haalde Augustow, een plaats van 29000 inwoners, temidden van beboste heuvels, aan de Netta-rivier, een kanaal en aan negen meren.

Een weldadig rustige plaats, waar ik middag en avond op relaxte wijze doorbracht. Er was een camperplek waar ik mijn opvallend luxe escotheo neerzette. 

Augustow

Na verloop van tijd fietste ik naar de plaats, dat een gezondheidsoord is. Ze beviel me om haar bekoorlijkheid en verrassend mooie gebouwen in het centrum, want elders was weer lelijke hoogbouw. Het was wel een dag dat ik naar Nederland, familie & vrienden verlangde. Maar ik heb nog 4 maanden voor de boeg en lig ver voor op het geplande reisschema, omdat de Balkanstaten mij niet zo bevielen.