Dag 237 Oşwięcim

Een verademing om een hele dag in de natuur doorgebracht te hebben, na misschien wel 800 steden/dorpen bezocht te hebben op mijn soloreis. Om 9 uur liet ik de Tatra achter me en vertrok met Judyta (23) over de N47 in noordwestelijke richting van het grote land. De km-teller passeerde de 20.000! Het was bewolkt en kil weer, maar in de escotheo was het heel genoegelijk. Ik kon met haar in het engels converseren. Over reizen, familie, haar toekomstplannen, verschillen Polen-Nederland, enz. Ze was innemend en helaas niet erg knap, zodat elke erotiek uitgesloten was...

De eerste plaats waar we doorkwamen was Nowy Targ met een okergeel stadhuis. In Rabka Zdroj hielden we een koffie-croissant-pauze. Het ligt in een heuvelachtige en bosrijke omgeving, heeft een grote roomse kerk en nogal eenvoudige bebouwing. 

Wadowice ~ basiliek Gezegende Maria

We vervolgden over de N28 via het landelijke Osielec -met wel nieuwbouw- Makow aan de rivier (en in de regen), langs rivier en meren tot we rond het middaguur op het Silezisch plateau in het droge Wadowice aankwamen. De geboorteplaats van paus Wojtyla. Er staat niet alleen een standbeeld van hem, bijna alles verwijst naar hem. We bezochten zijn geboortehuis, waar het goed druk was. Natuurlijk is de barokke katholieke kerk ook in zijn nagedachtenis. Een sentimenteel interieur.

Het was inmiddels 16⁰C, niet onaangenaam en gezellig druk op en rond het plein, maar na de lunch, die Judyta beslist wilde betalen, gingen we verder. Door een bosrijk en merengebied kwamen we halverwege de middag aan in Oşwięcim, beter bekend als Auschwitz. 

Oşwięcim/Auschwitz-Birkenau

Ik had me voorgenomen om na het bezoek aan Buchenwald nooit meer naar een concentratiekamp te gaan, maar het kwam zo uit, ook omdat Judyta er heen wilde. We zijn er twee uur geweest. De ergste drukte op deze sombere zondag was voorbij. Voor mij was het lang genoeg. Alle objecten in het museum ken ik wel uit films, maar het buitengebied met de gebouwen en spoorrails maakte de meeste indruk.

We namen hartelijk afscheid; Judyta had onderdak bij kennissen en ik ging in Rynek Glowny op een pleintje staan en keek 's avonds in een overvol café naar de wedstrijd Polen-Colombia. Er werd gigantisch veel gedronken en geschreeuwd. Vloeken, schelden, tieren. 0-3 Kansloos. Polen.