Al deze weken ben ik veilig door Griekenland gegaan, want het is ook een land waar aardbevingen, bosbranden, wateroverlast, stormen kunnen voorkomen, zoals in Italië trouwens. In 2008 en 2009 en in 2017 op het eiland Kos; op 7 september 1999 in de buitenwijken van Athene, In 1953 was de zwaarste tot op heden. In juli 2017 waren er hevige bosbranden op het vaste land. En in april van dit jaar bij Olympia waar ik op 11 mei was.
Ik vertrok van het kleine Prespameer over de E86 in oostelijke richting. Een matige weg door een mooi landschap en langs het grote Vergorritus-meer naar Edessa, waar ik verrast werd door watervallen, tuinen en een park, waar ik pauzeerde en cappucino dronk met paximddia en koulourakia. Ik houd enorm van de mediterrane sfeer in stadjes.
Wat verder kwam ik in Lefkadia dat bekend is om haar graven, maar die waren op deze maandagmorgen gesloten. Een mooie plaats is Naoussa an de voet van de bergen die zich boven de vlakte uitstrekken. Ik stapte uit om driekwartier in het bomenpark van wijnmaker Boutari door te brengen.
Vergina ~ koningsgraven
Na het grote, onaantrekkelijke Veroia (48.000 inw) bereikte ik het hoofddoel van deze dag: Vergina. Ik zocht en vond er een camping bij het waterpark en ging met de racefiets naar de graven van de koningen van Macedonië, zoals van Philippus II, de vader van Alexander de Grote. Het complex was echter op maandag gesloten. Ik had het kunnen weten... Wel zag ik wat kleinere graven. (Dan maar op youtube het filmpje bekijken).
Op de camping maakte ik gebruik van alle faciliteiten: sanitair, douche en wasmachine; er was ook een zwembad waar ik heerlijk vertoefde tot het om 20 uur gesloten werd. Onder de pijnbomen las ik verder in Mythos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten