donderdag 21 juni 2018

Dag 234 Kosice

Een dag Hongarijë is wel genoeg. Mijn sympathie voor het land door de Opstand van 1956 is wel over. Onder premier Orban is het politiek een verwerpelijk land geworden. Dat het nog in de EU mag blijven, is discutabel. Ik vertrok uit een snoeiheet Miskolc en koerste in noordelijke richting naar Slowakije, waar ik in 2006 in het westelijk en noordelijk deel (Trencin, Zilina, Martin)al geweest was. 


Over de E71, door dorpen als Szikszo, Encs, Hidasnemeti naar de grens, waar ik vrij snel doorgang kreeg. Steeds heb ik in de landstaal (via vertaalmachine Google) een info opgesteld en kan ik via mijn laptop de soloreis in beeld brengen. Dat is kennelijk geloofwaardig genoeg. 

In grensplaats Kechnec was het 30⁰C en nam ik op een pleintje in de schaduw even pauze. De mensen keken mij wantrouwend aan, maar dat was ik eerder al van slowaken gewend. Opnieuw reed ik in een vlak, agrarisch gebied door dorpen waar vervallen en nieuwbouwwoningen het beeld bepaalden.


Kosice ~ straatbeeld

Na 87km arriveerde ik in Košice, de tweede stad van het land met 240.000 inwoners waaronder een hongaarse minderheid, gelegen in een bekken van de Hornád. Ik parkeerde bij het Mestsky-park, niet wetende of ik hier vandaag zou blijven. 

Na mijn lunch in de escotheo wandelde ik het historische centrum in. De stad heeft de midden-europese uitstraling die ik ken en heel aangenaam vind. In 2013 was het de culturele hoofdstad van Europa. Als eerste kwam ik bij een grote gotische kerk en een zingende fontein.

Een mooie stad, -het Jakablov-paleis, kerken, openbare gebouwen mogen er zijn-, heel harmonieus in de bebouwing. En sfeervol door de kleurrijke huizen en fonteinen. Het was warm en ik koos voor het zwembad bij het Mestsky-park. Mooi aangelegd en nog niet erg druk. Ik ga graag naar zwembaden vanwege de verkoeling. Pas om 19 uur verliet ik het. De escotheo stond op een veilige plaats. Ik ging nog laat de stad in en zag in een cafe de WK-wedstrijd Argentinië-Kroatië.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten