Mijn vrouw was in de 70-er jaren voor een vakantie aan de roemeense kust van de Zwarte Zee. Ze vond het er vreselijk. Weet ook niet meer waar ze was. Ik was in Mamaia Beach en dat beviel goed. Het is wel oost-europees toerisme.
Ik vertrok voor de langste dagtocht sinds Lugo-Leon op dag-15. Naar het westen zou ik over de E81 de 230km afleggen naar hoofdstad Boekarest/Bucharest. De eerste stop was in Medgidia, dat een brug heeft over een zijtak van de Donau. Bij Cernavoda ging ik de hoofdtak van deze rivier over.
Ik reed over de Strada Soarelul door licht-glooiend landschap met agrarische percelen. Niet erg boeiend. De weg was erg druk en door het verkeersgedrag gevaarlijk. De plaatsen die ik passeerde of helaas door moest komen, waren meest agrarische centra. Ik hield een pauze in het onaanzienlijke Dragalina op een kruispunt van autowegen.
Na Nicolae Balcescu ging ik merken de agglomeratie Boekarest te naderen. Het ging door een vlak, waterrijk gebied. Bij het tankstation OMV tankte ik weer eens gas. Gelukkig is dat steeds (tijdig) gelukt. De temperatuur was ca 31⁰C.
Op een parkeerplaats aan de rivier bij Plumbuita gebruikte ik in de escotheo de lunch. Bij Cernica was een stuwmeer. Daarna reed ik de vreselijke buitenwijken van de stad in en parkeerde bij Hypermarkt Auchan.
Boekarest is geen oude stad -dateert uit 15e eeuw- was eens Klein Parijs, maar door aardbeving van 1977 en de verwoestingen onder Ceaucescu is er veel verloren gegaan.
Ik vertrok voor de langste dagtocht sinds Lugo-Leon op dag-15. Naar het westen zou ik over de E81 de 230km afleggen naar hoofdstad Boekarest/Bucharest. De eerste stop was in Medgidia, dat een brug heeft over een zijtak van de Donau. Bij Cernavoda ging ik de hoofdtak van deze rivier over.
Boekarest ~ Ceaucescu Paleis
Ik reed over de Strada Soarelul door licht-glooiend landschap met agrarische percelen. Niet erg boeiend. De weg was erg druk en door het verkeersgedrag gevaarlijk. De plaatsen die ik passeerde of helaas door moest komen, waren meest agrarische centra. Ik hield een pauze in het onaanzienlijke Dragalina op een kruispunt van autowegen.
Na Nicolae Balcescu ging ik merken de agglomeratie Boekarest te naderen. Het ging door een vlak, waterrijk gebied. Bij het tankstation OMV tankte ik weer eens gas. Gelukkig is dat steeds (tijdig) gelukt. De temperatuur was ca 31⁰C.
Op een parkeerplaats aan de rivier bij Plumbuita gebruikte ik in de escotheo de lunch. Bij Cernica was een stuwmeer. Daarna reed ik de vreselijke buitenwijken van de stad in en parkeerde bij Hypermarkt Auchan.
Boekarest is geen oude stad -dateert uit 15e eeuw- was eens Klein Parijs, maar door aardbeving van 1977 en de verwoestingen onder Ceaucescu is er veel verloren gegaan.
Cismigiupark
Het stadsplan is tamelijk rond. Er is wel hoogteverschil. Ik kwam in het centrum bij het Universiteitsplein. De stad ligt aan beide oevers van de Grivita, een rivier die uiteindelijk in de Donau stroomt. Er liggen diverse meren in het noorden van de stad, waar goede recreatieve mogelijkheden zijn. In het midden van de stad kwam ik bij het Cismigiumeer en het gelijknamige park. Daar was het in de middaguren heerlijk toeven.
De stad heeft meer parken, tuinen -de schitterende botanische- en plantsoenen. Eigenlijk zijn de groenvoorzieningen fraaier dan de gebouwen. Er zijn ook veel open ruimtes en brede straten, die de sfeer niet bevorderen. Ik eindigde de dag bij het immense parlementsgebouw, vroeger het paleis van Ceaucescu.
Ik keerde terug naar het Auchanterrein en ging op camping Alba staan in sector 2. De waarderingscijfers waren rond de 7. Ik zag het al gauw dat ik er niet langer dan een nacht zou willen blijven. Er stond een zeer gemêleerd publiek. Ik koos voor de veiligheid een plek dicht bij landgenoten. En kwam opnieuw Gregor & Andrea tegen. Ze waren afstandelijker. Op de warme avond bleef ik op de camping.
De stad heeft meer parken, tuinen -de schitterende botanische- en plantsoenen. Eigenlijk zijn de groenvoorzieningen fraaier dan de gebouwen. Er zijn ook veel open ruimtes en brede straten, die de sfeer niet bevorderen. Ik eindigde de dag bij het immense parlementsgebouw, vroeger het paleis van Ceaucescu.
Ik keerde terug naar het Auchanterrein en ging op camping Alba staan in sector 2. De waarderingscijfers waren rond de 7. Ik zag het al gauw dat ik er niet langer dan een nacht zou willen blijven. Er stond een zeer gemêleerd publiek. Ik koos voor de veiligheid een plek dicht bij landgenoten. En kwam opnieuw Gregor & Andrea tegen. Ze waren afstandelijker. Op de warme avond bleef ik op de camping.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten