Dag 135 Ziek

Lees dit ook! Vannacht erg liggen transpireren en hoesten, vanmorgen nog koorts. Na het vertrek van de vroege campers werd het rustig en kon ik nog een paar uur slapen. Daarna een lange douche genomen, waarvan ik opknapte. Wat gegeten, gaan internetten, maar voelde me slap en lusteloos. Ik bleef op de camping.

Reizen. Een jaar lang door Europa. Al 9653km afgelegd. Ik moest erover (na)denken. Een soloreis is het geworden en dat kon ook niet anders. Je kunt niet een jaar lang op elkaars lip zitten, ook niet zo in een kleine ruimte bivakkeren en ieder heeft vooral zijn eigen tempo. Soleren kan ik best wel goed.

De reis heeft het karakter van een soort een bedevaart. Er is een doel, een lange weg, op jezelf aangewezen zijn, hoogtepunten meemaken en inzinkingen kennen. En ik heb in hoofdzaak in katholieke landen gereisd, dus een bedevaart kun je het wel noemen.

Wat zal me bijblijven? Prachtige landschappen en parken, interessante steden, verrassende culturele ervaringen. Maar vooral de grote aantallen religieuze monumenten: kathedralen, kloosters, kerken, kapellen, kunstwerken, devote uitingen. Eigenlijk al 135 dagen is het rondgaan in een religieus openluchtmuseum. 

Dat een religie zo allesbepalend is geweest, had ik nooit eerder zo ervaren. Dan ben ik toch wel opgegroeid in een protestants en tegenwoordig seculier land. Natuurlijk is de onkerkelijkheid ook in de zuidelijke landen enorm toegenomen, maar de gebouwen, feesten, rituelen zijn er nog. Een stadje van ca 10.000 inwoners kan nog altijd 5-10 kerken bevatten. 

Er is een patroon in de daginvulling. Na opstaan en ontbijt vertrek ik meestal om half tien, na de spits. Elke dag wil ik wel rijden, gemiddeld zo'n 65km. Ik heb me voorbereid via internet en gids op wat ik wil zien.  En vooral waar ik kan en moet parkeren. Wel treedt verzadiging op. In het centrum van een stadje rondlopen is eigenlijk het leukste. 

Cassino ~ camping

Een overnachtingsplek vinden, lukt altijd, met een voorkeur voor een woonwijk vanwege de veiligheid of op de parkeerplaats van een supermarkt, bij een park, voor campers. Een camping heb ik nodig voor de faciliteiten: sanitair, douchen, wasserette, bijvullen watertank. 

Veel binnensteden, zeker in Italia zijn nog middeleeuws met smalle, kronkelende of hellende straatjes, leuke intieme, maar ook grootse pleinen, liefst met beeldhouwwerk en fontein, de winkels en woningen boven galerijen, de veelsoortige winkeltjes, het diverse horecagelegenheden. In musea kom ik niet al te vaak en zelfs kerken vragen entreegeld. Dan bekijk ik via internet wel youtube-filmpjes. Een enkel kunstwerk wil ik met eigen ogen aanschouwen. Of een bijzonder museum binnengaan. 

Ik streef een low-budget na: vaste kosten zijn het gas, waarop ik rijd, kook en de camperbus verwarm, eten & drinken, parkeer- en campinggeld, de entrees; een enkele keer ga ik eten in een restaurant of snackbar. Daar solo-eten is nooit zo aantrekkelijk. In de escotheo koken gaat prima (en gezond). Ik heb na 4 1/2 maand €2315,- uitgegeven. Twee boetes moeten betalen en schade verzekerd gekregen.

De contacten met mensen mis ik wel. Er gaan dagen voorbij zonder direct gesprekscontact. Er zijn maar 14 contact-dagen geweest. Maar ik skype met het thuisfront en ik blog natuurlijk. De keren dat ik mensen sprak was steeds leuk, zoals in de Algarve (Sa.Eulalia), Marbella, Denia, Peniscola, St.Aygulf, Rome. Het moet wel gebeuren, anders word je een zonderling. 

Ik maak deze reis ook met de gedachte dat ik veel, zo niet alles voor de laatste keer in levende lijve zal zien. Wat mij rest zijn vakanties, dagtrips in eigen land en nog een keer naar de Azoren en/of Ierland.