Het bezoek aan Elba had ik goed voorbereid. Ik nam om 8.50 uur de ferry naar Rio Marina en ging met de lijnbus naar de hoofdplaats Portoferraio. Al meteen viel op hoe mediterraan groen en bergachtig het eiland is. Ik keek neer op een azuurblauwe zee en baaien met kleine stranden. Je schijnt er heel goed te kunnen snorkelen.
Het eiland is ongeveer 1 1/2x Texel, met een kustlijn van 147km, dus een eilandgevoel had ik wel. Ik kwam na een uurtje in Portoferraio, dat fraai gelegen is en een idyllisch centrum heeft. In de zomer moet het schuifelen zijn in de straatjes. Het stadje telt drie forten, heeft kerken en musea. Er is een overvloed aan horeca. En er staat de Villa dei Mulini van Napoleon, die er tien maanden verbannen leefde tot hij weer terugkeerde in Frankrijk en na 100 dagen definitief werd verslagen. De villa was de entree meer dan waard. De keizer woonde er luxueus. Hij had er moeten blijven....
Napoleon ziet neer op Elba
Een rondrit moest €60,- kosten en daar had ik geen zin in. Deze vakantie van een jaar moet low budget blijven. Het is in zo'n busje veelal zitten en schommelen en slingeren over de wegen. Wel nam ik de lijnbus naar het bergdorp Marciana. Omdat het bewolkt en miezerig was, maakte ik geen berglifttocht naar de Monte Capanne (1019m). Het uitzicht was beperkt. Ik tref het al weken niet met het weer.
Terug in de hoofdstad nam ik de bus naar Capoliveri, dat mooi oud en vervallen is. Weer leuke straatjes met veel toeristenwinkeltjes. Ook dat moet ik niet te veel meemaken, hoewel ik in een antiquariaat heel fraaie voorwerpen en kaarten zag. In Porto Azzurro nam ik aan het einde van een welbestede dag de veerboot terug. Elba is een pareltje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten