vrijdag 2 maart 2018

Dag 122 Cinque Terre

Gelukkig werkt mijn gasverwarming in het camperbusje, anders had ik naar warme streken moeten rijden of naar een motel. 

Ik reed door chique badplaatsjes als Sa.Margarita aan een inham, temidden van mediterrane vegetatie. De boulevard is prachtig, dia piazza's staan vol palmen, maar het was nog altijd winters met perioden van neerslag. 


Ik toerde op mijn gemak, voor zover dat in Italia als automobilist kan.  Ook door tunnels in de rotsige kust. Chiavari aan de Golfe Tigullio is een elegant stadje. Ook hier de kenmerkende arcaden langs de straten. Lavagna dat er op aansluit, is moderner. 

En dan bereikte ik Sestri Levante, waar de schrijver Arthur van Schendel lang woonde. Als adolescent was Een zwerver verliefd mijn lievelingsboek. Ik begrijp dat hij hier wilde wonen. De plaats ligt aan twee baaien die door een kaap worden gescheiden. Ik zette de escotheo neer aan weer een prachtige boulevard. Het was 5⁰C en wisselend bewolkt. Ik wandelde naar het hooggelegen park langs chique hotels tot aan het vijfsterrenhotel Dei Castelli. In de lounge met schitterend uitzicht bestelde ik een cappuccino voor €5,25. Maar dan heb je ook wat!

Na een bescheiden lunch in het camperbusje reed ik verder langs de kust met uitlopers van de Apennijnen, die loodrecht in zee kunnen afdalen. En toch zijn er plaatsjes op gebouwd. Veel ruimte voor strandjes is er niet. In Levanto pauzeerde ik een uurtje. Er zijn altijd wel bezienswaardigheden. Voor het eerst zag ik een kerk met de zwart-witte banden van marmer, zo kenmerkend voor de regio.


Cinque Terre is uniek, genoemd naar de vijf schilderachtige plaatsjes. Ik had me voorbereid, reed de escotheo behoedzaam tot op een parkeerplaats en maakte een boottochtje tot in Portovenere. Het regende vrijwel de hele dag. Maar de aanblik op de stadjes was prachtig. Portovenere met zijn zeekasteel en Byron-grot is het waard om een dagdeel te verblijven.

Aan het begin van de avond kwam ik via de hoofdweg in La Spezia, de marinehaven en industriestad, dat haar betekenis heeft sinds Napoleon. Ik zette de escotheo bij het Parco Rimembranza. En fietste door rechte straten en dwarsstraten naar het centrum. Na alles wat ik gezien had, was het een kleine afknapper. Maar die zijn er ook op zo'n reis. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten