Eindelijk weer eens redelijk weer....zoals in Nederland na de koude dagen. Alleen wat miezer-neerslag. Ik wilde van de kust af, want die volg ik eigenlijk al weken. Ook het natuurgebied Maremma hoefde ik onder deze omstandigheden niet te bezoeken.
Ik reed het glooiende Toscaanse binnenland in, door kleine stadjes, rechtstreeks naar het aloude Grosseto. Door mijn belangstelling voor de kerkhistorie weet ik al veel over de steden in deze regio en de adellijke geslachten, zoals in Grosseto de Aldobrandeschi. De duitse keizer Frederik II bracht er vier winters door. Toch is er geen algemeen erkende grootheid geboren.
Na 75km kwam ik voor het middaguur in de stad aan en zette de escotheo bij winkelcentrum Marema. Op de vouwfiets ging ik de stad in, die nog omringd is door middeleeuwse muren, torens en poorten. Door de etruskische oorsprong zijn er archeologische lokaties, zoals in de wijk Rosselle, maar het museum bezocht ik niet. Ik word niet meer verrast door de amforen, schalen, borden en bekers.
Grosseto ~ Palazzo Aldobrandeschi
Op het Piazza Dante genoot ik van de bouwwerken en sfeer. De vergelijking met Spanje drong zich op. Italia is cultureel ouder en rijker en gevarieerder, maar de spaanse pleinen met hun bloemenperkjes, palmen, fonteinen en standbeelden zijn sfeervoller. In dit land hebben de pleinen een koele klassieke uitstraling, denk aan Siena. In Grosseto wandelde/fietste ik door rechte straten van plein naar plein.
Ik at en dronk op het plein van de Duomo S.Lorenzo in de kenmerkende toscaanse bouwstijl met de marmeren horizontale banden. Het interieur is statig door de smalle paden tussen de zuilen en telt betrekkelijk weinig kunstwerken.
De middag bracht ik wandelend door. Voor mijn doen eens niet gehaast. Buiten de stadsmuur staan de meeste kerken. In de gids telde ik in totaal 15 kerken en 2 kloosters, binnen de stadsmuren 1 theater, maar liefst 20 paleizen, waarvan enige in Jugendstil, erbuiten nog eens 7. En dat voor een stad van 85.000 inwoners, te vergelijken met Hengelo. Wat een culturele rijkdom!
Italianen ....Amore Amore
Maar ik kijk ook naar de mensen. Hoe ze zijn, bewegen, praten. Ingetogener dan vaak van italianen gedacht wordt, behoudens als het over sport en politiek gaat. In vergelijking met de spanjaarden zijn ze gemiddeld knapper, atletischer, zelfbewuster, zo niet hautain. En ze houden, zoals alle mediterrane volkeren en de fransen van eten & drinken. Thuis is voor familie, de anderen worden in horecagelegenheden ontmoet. Het spreekt me erg aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten