Dag 060 Tarifa

Pas laat in slaap gevallen. Ik blijf een matige slaper door de vele sanitaire onderbrekingen. Maar toen ik naar buiten keek, lachte de ochtendzon me weer toe. De temperatuur zou deze dag oplopen naar 19⁰C.

Via binnenwegen vervolgde ik mijn soloreis. De 60^e dag alweer en na een korte inzinking, een week geleden, was ik weer positief gestemd. Sevilla had me goed gedaan. En dan de rust van de omgeving die steeds meer afrikaanse kenmerken kreeg. Het is een glooiend landschap met mediterrane vegetatie, waarin witte dorpen op hoogtes in het landschap liggen. 

Vejer heeft een fortkerk en stadsmuren, het pleintje toont een aparte fontein met gekleurde tegels. Barbate aan de kust met zijn rechte straten was niet veel bijzonders, maar de boulevard langs het uitgestrekte strand met kleurige appartementen was de pauze daar wel waard. 

Bolonia

Ik reed langs stranden waar niemand te bekennen was tot aan Bolonia. Heel verrassend een kleine plaats met archeologische opgravingen uit de romeinse tijd. Je kon zien waar woonwijken geweest waren. En merkwaardige viskuipen. Ik bereikte via een natuurpark het dagdoel Tarifa en zag aan de overzijde Afrika liggen. Na een reis van twee maanden! Wat een ervaring. 

Het stadje heeft nog machtige ruines uit de Middeleeuwen. De ridders zijn inmiddels verdwenen, en vervangen door vele surfers, die spectaculaire kunsten boven de woeste golven verrichtten. Ik koesterde me in de zon, al stond er wel veel wind. En vond een camperplaats tussen de anderen. Hier zou ik de laatste dag van het jaar kunnen doorbrengen.