Om 9 uur weggereden in noordelijke richting naar Jerez. Het is een fraai, heuvelachtig landschap op kalk- en zandsteen. Ik passeerde een aquapark en weer een golfterrein en zag vanuit de verte al de contouren van de stad. Ik kon dicht bij het Alcazar en de kathedraal een parkeerplaats vinden. Ondanks de goede temperatuur had ik geen zin om omhoog te klimmen en miste dus de vele moorse elementen. Alleen al door de koepel imponeerde de Colegiata de S.Salvador mij meer. Vanwege de eucharistievieringen kon ik alleen achter in de kerk wat aanschouwen; de barokke voorgevel is toch wel het indrukwekkendste.
Ook in deze stad vele kerken, waar het zondagse kerkbezoek heel matig was. Wellicht omdat de kerstdagen nog volgen. Alles in Andalusië maakt een relaxte indruk. Ik vond de vele koetsjes die af en aan reden leuk om te zien. Maar de stad beviel minder dan Cadiz.
Kerken binnengaan had weinig zin. Ik moest het op deze dag van buitenzijdes hebben, veelal in de door mij bewonderde mudejar-stijl. Aan het grote plein staat een fraai renaissancepaleis. Ik stond er tijden naar te kijken. Ondertussen werd de stad levendiger; het weer was uitstekend. Tijd om een terras te zoeken. Bodegas genoeg voor een sherry dat ik na de 70's nauwelijks nog gedronken heb. Ook die gelegenheden waren dicht. Het Plaza Mamelon met toren en bijzonder rijtuigsculptuur was echt gezellig. Maar ineens stond ik voor de S.Miguel met een fraaie mudejartoren, bezet met blauwe tegels en een prachtig interieur. De wierookgeur hing nog zwaar in de kerk.
Een week heb ik niemand meer direct gesproken, maar op een plein hoorde ik nederlands en sprak die mensen aan. Zij maakten mij attent op een kloostercomplex in de omgeving. De barokke La Cartuja is prachtig; het leek wel een vergroot altaar. De kerstverlichting maakte alles nog sfeervoller. Ik zag in de omgeving een goede standplaats en nam in de Escotheo de tijd om een heerlijke maaltijd te consumeren, terwijl ik via de televisie een zarzuela op de achtergrond liet klinken.
Stadspaleis
Kerken binnengaan had weinig zin. Ik moest het op deze dag van buitenzijdes hebben, veelal in de door mij bewonderde mudejar-stijl. Aan het grote plein staat een fraai renaissancepaleis. Ik stond er tijden naar te kijken. Ondertussen werd de stad levendiger; het weer was uitstekend. Tijd om een terras te zoeken. Bodegas genoeg voor een sherry dat ik na de 70's nauwelijks nog gedronken heb. Ook die gelegenheden waren dicht. Het Plaza Mamelon met toren en bijzonder rijtuigsculptuur was echt gezellig. Maar ineens stond ik voor de S.Miguel met een fraaie mudejartoren, bezet met blauwe tegels en een prachtig interieur. De wierookgeur hing nog zwaar in de kerk.
Een week heb ik niemand meer direct gesproken, maar op een plein hoorde ik nederlands en sprak die mensen aan. Zij maakten mij attent op een kloostercomplex in de omgeving. De barokke La Cartuja is prachtig; het leek wel een vergroot altaar. De kerstverlichting maakte alles nog sfeervoller. Ik zag in de omgeving een goede standplaats en nam in de Escotheo de tijd om een heerlijke maaltijd te consumeren, terwijl ik via de televisie een zarzuela op de achtergrond liet klinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten