Op zondag wil ik het liefst in een grote stad rondwandelen, maar het tegendeel was vandaag het geval. Van de camping vertrok minstens de helft van de gasten. Ik nam afscheid van de duitser Peter, de engelse buren en het nederlandse echtpaar. Zij gingen ook naar het zuiden, de Algarve.
Ik reed over smalle binnenwegen zonder markeringen, met aan weerszijden sub-tropische struiken en bomen. In de verte de ruige, grillige, rotsige kust met baaien en zandstrandjes. Ik kwam door Aljezur met op een hoogte een moors kasteel. Daarna volgde de vulkanische Serra de Monchique, wat ik altijd een fantasievolle naam heb gevonden. In voorjaar en zomer moet het prachtig zijn door de bloeiende bloemen en planten, kastanjes, pijnbomen, kurkeiken. Ik ga er nog de komende tijd zeker rondkijken.
Na Monte Ruivo reed ik de Algarve binnen, waar ik in december wil blijven. Het weer was meteen waarvoor velen er overwinteren: zonnig en goede temperatuur. De weg leidde tot het uitgestorven Vila do Bispo, kennelijk zat iedereen in de kerk of de kroeg. De winderige en vlakke Cabo de São Vicente heb ik in oktober al bezocht. Ook het stadje Sagres, maar niet het Fortaleza, de ruine van het middeleeuwse fort van Hendrik de Zeevaarder.
Sagres ~ Fortaleza
Van de originele vesting is niet veel meer over. Wel bewaard is een kompasroos van kiezelstenen met een doorsnede van 43m, en een oude vervallen kapel. Van hieruit werden de initiatieven genomen om nieuwe gebieden (eilanden) in de oceaan te ontdekken. Het is een bizar vlakke kaap met geweldig uitzicht over de oceaan, de kliffen en steile kapen.
Ik reed door naar Sagres dat ik ook in oktober bezocht had, en waar ik nu aan de kade parkeerde en keek naar de surfers op de wilde branding. De hele regio heeft prachtige stranden tussen de rotsen en een wilde zee om te surfen. Voor het donker werd, ging ik op een bescheiden camperlokatie staan, tussen de surfer-kampeerders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten