Vannacht nog verkast met het camperbusje. Weliswaar stond ik op een goede parkeerlokatie in een woonwijk, maar het uitgaansleven trok luidruchtig aan mij voorbij en op de Escotheo dreunden wat klappen neer.
Interieur
Overdag ga ik meestal op de parkeerplaats van een supermarkt staan waar het altijd gratis is. 's Avonds zal ik nooit kiezen voor een eenzame plek. Daar is mijn luxe camperbusje met satellietschotel en zonnepaneel te aantrekkelijk voor. Ik sta wel op parkeerplaatsen in goede wijken. Een keer heb ik de politie op bezoek gehad en een keer mogelijke inbrekers. Vannacht reed ik naar de parkeerplaats van een tankstation waar een zestal vrachtwagens stond. Maar om half zes werd ik al wakker door de vertrekkenden. Ik reed verder naar Chipiona waar ik er voor koos om bij de vuurtoren te gaan staan. Daar sliep ik in tot het middaguur.
Ik zag het beeld voor de beroemde flamencodanseres Rocio Jurado, die op 60-jarige leeftijd aan kanker overleed. Rocio is trouwens een erg populaire meisjesnaam in deze regio. Er staat in de plaats ook een grote, okerkleurige kerk zonder veel ornamenten, wat bijzonder is.
Ik reed op deze zonnige middag relaxed verder langs fraaie golfterreinen en de marinebasis naar het nog altijd indrukwekkende Castillo S.Marcos, met haar muur met kantelen. En een heel grote, ronde stierenvechtersarena. Over de brug over de Guadalete kwam ik in een waterrijk gebied in de nabijheid van Cadiz, dat op een schiereiland ligt. Het is een van de oudste steden van Europa. De eerste indrukken van deze havenstad schrokken nog af, maar steden kunnen niet allemaal op de erfgoedlijst staan...
Ik parkeerde voor wat euri bij de Jardines de Varela en ging met vouwfiets de stad verkennen. Ik moest al snel mijn mening bijstellen. Cádiz is la ciudad que sonríe, de stad die glimlacht, en dat ervaarde ik overal in de oude binnenstad. Ik heb rondgewandeld langs monumentale gebouwen en door een doolhof van smalle straatjes met huizen met erkers die steeds uitkomen op gezellige pleinen, zoals het Plaza de Mina. De mooie zeepromenade met zijn fraaie tuinen en parken is nooit ver weg. Ik genoot in de vroege avond op de boulevard Duque de Nájera van de koele zeebries en de mooie zonsondergang.
Cadiz ~ Ayuntamiento en standbeeld
Ik parkeerde voor wat euri bij de Jardines de Varela en ging met vouwfiets de stad verkennen. Ik moest al snel mijn mening bijstellen. Cádiz is la ciudad que sonríe, de stad die glimlacht, en dat ervaarde ik overal in de oude binnenstad. Ik heb rondgewandeld langs monumentale gebouwen en door een doolhof van smalle straatjes met huizen met erkers die steeds uitkomen op gezellige pleinen, zoals het Plaza de Mina. De mooie zeepromenade met zijn fraaie tuinen en parken is nooit ver weg. Ik genoot in de vroege avond op de boulevard Duque de Nájera van de koele zeebries en de mooie zonsondergang.
Spanje is een mooi land. Ik ga er nog wel eens in detail door heen reizen. Voorlopig even niet, ook al gezien de huidige politieke spanningen.
BeantwoordenVerwijderen