Wat sightseeing betreft beleefde ik vandaag een hoogtepunt. Ik reed over de N266 naar het noorden, de bergen tegemoet. Portugezen zijn idioten in het verkeer, denken allen -behalve de boertjes en bejaarden- dat ze in een F1-auto rijden. Zeker drie bijna-botsingen kunnen vermijden door een stuk berm te pakken.
Allereerst kwam ik in Caldas de Monchique, dat al door de romeinen vanwege het heilzame bronwater bezocht werd. Het was koffietijd, dus bij de Spa gedronken en ook het bronwater, waar je altijd aan moet wennen. Voorlopig ben ik voor weken gezond.
Verder omhoog naar het op 458m gelegen Monchique. Een fraaiere ligging kun je je niet bedenken. Het plaatsje is typisch-portugees. De dorpskerk achter het marktplein heeft een entree in Manuel-stijl. Bij 14⁰C was het al helemaal genieten van sfeer en rust en uitzicht. Ik liet me door de omstandigheden verleiden om een bergwandeling van 4km te maken naar de Foia (902m), de hoogste berg in de hele regio. De Picota ligt "ernaast".
Foia (902m)
Er waren er gelukkig die deze tocht ondernamen. Onderaan waren de resten van een oud klooster; boven zag ik merkwaardige stapels stenen op rotsblokken. En natuurlijk de eigentijdse windmolens. Het uitzicht naar het berglandschap en de kuststrook was adembenemend.
Ik keerde terug naar Caldas, werkelijk een groene oase, waar ik in de avond nog op een terras uren kon vertoeven en in gesprek raakte met engelsen, die zeer tegen de Brexit zijn. Maar zij houden dan ook van Europa, zijn er liever dan in eigen land, hoewel ze enthousiast deden over Wales en het Lake District.
Caldas de Monchique
Geen opmerkingen:
Een reactie posten