dinsdag 26 december 2017

Dag 056 Sevilla (2)

De tweede dag in Sevilla. In elk geval met beter weer dan gisteren: droog, zonnige perioden bij 14⁰C. Geen 2e Kerstdag in Spanje, maar een gewone weekse dag. Druk verkeer. In de straten winkelend publiek en genietende toeristen. 

Ik koos voor de wijk El Arenal, dat aan de Gualdalquivir is gesitueerd. Via de markante Torre del Oro met het vreemde torentje boven op, kwam ik op de fraaie paseo langs de rivier. Ik wilde in elk geval het Hospital de la Caridad bezoeken. Het is een barok gebouw met heel veel tegels, ook hollandse, en in de twee patio's planten en fonteinen. Ik houd erg van binnenplaatsen in bouwwerken. Een eigen huis zou ik ook zo willen ontwerpen: intiem, beschut tegen de wind, met planten en gebeeldhouwde fontein. Ik wilde dit museum vooral zien vanwege het macabere schilderij Finis Gloriae Mundi van Juan de Valdes Leal. Er hangen ook veel Murillo's, de zoon van de stad, maar op al die verheerlijkte heiligen en jezussen ben ik gauw uitgekeken.

Juan de Valdes Leal ~ Finis Gloriae Mundi

Rond het middaguur en de lunchtijd wandelde ik door de nauwe straatjes met z'n vele bars en eetgelegenheden. Ik nam voor de verandering eens een "spaanse" pizza. 

Ik was dicht bij de arena voor het stierenvechten, dat de mooiste van Spanje schijnt te zijn en het theater Maestranza. Wel ging ik de Iglesia de la Magdalena binnen. Al de kerken zijn het bezichtigen waard. Nu zag ik een fresco van een ketterverbranding en moest denken aan de vreselijke Inquisitie die honderden jaren voor angst zorgde onder mensen die maar iets van de rechte leer afweken.

Francisco Zurbaran ~ S.Hugo en el Refectorio

Het ayuntamiento/stadhuis aan het Plaza Nueva met haar prachtige ornamenten aan de blanke buitenzijde is monumentaal. Doch verder. Ik kon er niet omheen: het bezoeken van het Museo de Bellas Artes, gevestigd in een voormalig klooster; de lange gevel is al indrukwekkend. Het telt maar liefst 22 zalen met overwegend spaanse kunst. Ik zag werken van de seviliaanse schilders als Valdes Leal, Murillo, Zurbaran. De gezichten en een bepaalde kleur rood zijn magistraal. Er waren ook kloostergangen om kleine patio's. Het museum sloot om 16 uur. Ik kwam voldaan buiten in het zonlicht. Genieten van het buitenleven. 

's Avonds alleen door de stad lopen, al is die nog zo sfeervol, doet me geen goed. Ik kroop op mijn standplaats Buhaira in de escotheo in bed met boek 7, de laatste van Dan Brown: Oorsprong.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten