Niet ver van mijn overnachtingsplaats staat Sandringham House, een van de buitenverblijven van de koninklijke familie. Het is gebouwd in 1771, en heeft een Jacobean bouwstijl. Vanaf 10 uur kon ik rondwandelen in de 32km2 grote tuinen. In het park lopen witte herten rond. Het blijft ridicuul dat één familie op kosten van de staat zoiets kan bewonen. Maar de engelsen hebben er minder moeite mee dan republikeinse NL-ers.
Sandringham House
Tegen het middaguur vervolgde ik mijn soloreis. Veel mensen spreek ik niet meer. Via het engelse Boston kwam ik tegen lunchtijd in Lincoln, de hoofdplaats van de gelijknamige shire.
Het is een plaats met 93.000 inwoners en haar kathedraal staat op een heuvel, hoog boven de stad. Het centrum is daar tegenop gebouwd, waarna de heuvelrug verder naar het noorden loopt. Tussen 1310 en 1548 had de kathedraal de hoogste toren van de wereld met 160m, maar in dat laatste jaar stortte die in. Binnen- en buitenzijde zijn van grote schoonheid.
Lincoln met kathedraal
De stad heeft sfeer, al zijn er door de globalisering winkels die je overal wel ziet. Vakwerkhuizen geven zo'n centrum karakter. Er staan nog veel middeleeuwse gebouwen en huizen. Newport Arch is een stadspoort uit de 2e eeuw! Ook delen van Lincoln Castle uit de 11e eeuw zijn nog behouden. Ik liep ook door een joodse wijk met het oudste huis in Engeland uit 1170. Lang heb ik gesnuffeld in bibliotheek en boekhandel. Engeland is een en al historie.
Pas aan het einde van de frisse middag vertrok ik uit de stad om in een kleine provincieplaats avond en nacht door te brengen. Het werd Newton-on-Trent, waar ik bij de golfclub ging staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten