Zaterdag in Engeland is sportdag. Traditioneel worden de sportcompetities, zeker op amateurniveau, op zaterdag gehouden. Zondagen zijn voor het gezin en gaan de engelsen in het seizoen picnikken of naar attracties. De voetbalwedstrijden zijn om commercieel-financiële redenen wel gespreid.
Op deze kille, bewolkte zaterdag -sinds Oestersund in Zweden met 11 ⁰C was het niet meer zo kil- wilde ik in elk geval ergens een rugbywedstrijd zien. Maar eerst reed ik langs het North Riding Forest Park richting oostkust. In het heuvelachtige park zijn houtsculpturen, klimmuren, blokhutten, wandelpaden, picnicplaatsen, kanovijvers, snelstromende beekjes, een camping en er is nog een oude spoorlijn waar een locomotief over dendert. Er waren net veel bezoekers.
Ik heb er een paar uur rondgekeken en gewandeld, maar het was onaangenaam weer en dus reed ik verder naar de kustplaats Scarborough. Het zonnetje brak door en ik stapte uit bij een sportveld, gebruikte een snack in de kantine en keek naar de ....rugbywedstrijd in pure engelse sfeer. Later zag ik in de plaats een kasteel, een jacht- en vissershaven en een groot leeg strand. Ik wandelde over een fraaie promenade waarlangs ook hotels staan.
Whitby ~ klooster
In de middaguren genoot ik van de prachtige kustweg, langs het zee-aquarium, over de White Way N171, langs weiden met vee en schapen, naar Whitby, waar ik op een camperplaats ging staan. Het riviertje de Esk deelt de stad in tweeën. Het is de plaats van ontdekkingsreiziger James Cook, de walvisvaart, de kunstnijverheid.
Whitby bestond al in de angelsaksische tijd en opnieuw getuigt een abdy-ruine van haar grootsheid. Ik maakte aan het einde van de middag het engelse publeven mee. Er werd veel gedronken, luidruchtig gepraat en hartstochtelijk een clublied gezongen. De derby tegen Staithnes was gewonnen. Ik probeerde te converseren, maar verstond niets van dat engels. En dus bracht ik de verdere uren door in de escotheo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten